Skip to main content

اِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَاَتْبَعَهٗ شِهَابٌ ثَاقِبٌ   ( الصافات: ١٠ )

illā
إِلَّا
Except
مگر
man
مَنْ
(him) who
کسی که
khaṭifa
خَطِفَ
snatches
سخن و خبری را ربود
l-khaṭfata
ٱلْخَطْفَةَ
(by) theft
سخن و خبری را ربود
fa-atbaʿahu
فَأَتْبَعَهُۥ
but follows him
پس دنبال کرد او را
shihābun
شِهَابٌ
a burning flame
شعله سوزاننده، شعله سوراخ کننده
thāqibun
ثَاقِبٌ
piercing
شعله سوزاننده، شعله سوراخ کننده

Illaa man khatifal khatfata fa atba'ahoo shihaabun saaqib

حسین تاجی گله داری:

مگر کسی‌که ناگهان چیزی را برباید، پس شهابی درخشان او را دنبال می‌کند.

English Sahih:

Except one who snatches [some words] by theft, but they are pursued by a burning flame, piercing [in brightness]. (As-Saffat [37] : 10)

1 Mokhtasar Farsi (Persian)

مگر یکی از شیاطین چیزی به سرعت برباید، یعنی کلمه‌ای از آنچه ساکنان زمین از آن آگاه نشده‌اند و فرشتگان در مورد آن با یکدیگر گفتگو می‌کنند و میان آنها می‌چرخد، که شهابی درخشان او را تعقیب می‌کند و می‌سوزاند، و چه بسا قبل از اینکه شهاب او را بسوزاند آن کلمه را نزد برادرانش بیفکند و به کاهنان برسد، آن‌گاه با آن یک کلمه صد دروغ می‌سازند.