Skip to main content

وَاذْكُرْ رَّبَّكَ فِيْ نَفْسِكَ تَضَرُّعًا وَّخِيْفَةً وَّدُوْنَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالْاٰصَالِ وَلَا تَكُنْ مِّنَ الْغٰفِلِيْنَ  ( الأعراف: ٢٠٥ )

wa-udh'kur
وَٱذْكُر
And remember
و ياد كن
rabbaka
رَّبَّكَ
your Lord
پروردگارت
فِى
in
در
nafsika
نَفْسِكَ
yourself
دل خویش
taḍarruʿan
تَضَرُّعًا
humbly
با اظهار تذلل و تسلیم شدن
wakhīfatan
وَخِيفَةً
and (in) fear
و حالت ترس
wadūna
وَدُونَ
and without
و صدای آهسته
l-jahri
ٱلْجَهْرِ
the loudness
و صدای آهسته
mina
مِنَ
of
از
l-qawli
ٱلْقَوْلِ
[the] words
سخن
bil-ghuduwi
بِٱلْغُدُوِّ
in the mornings
بامدادان
wal-āṣāli
وَٱلْءَاصَالِ
and (in) the evenings
و شامگاهان
walā
وَلَا
And (do) not
و نباش
takun
تَكُن
be
و نباش
mina
مِّنَ
among
از
l-ghāfilīna
ٱلْغَٰفِلِينَ
the heedless
غافلان

Wazkur Rabbaka fee nafsika tadarru'anw wa kheefatanw wa doonal jahri minal qawli bilghuduwwi wal aasali wa laa takum minal ghaafileen

حسین تاجی گله داری:

و پروردگارت را در دل خود، با تضرع و بیم، نه با صدای بلند، در صبحگاهان و شامگاهان، یاد کن، و از غافلان مباش.

English Sahih:

And remember your Lord within yourself in humility and in fear without being apparent in speech – in the mornings and the evenings. And do not be among the heedless. (Al-A'raf [7] : 205)

1 Mokhtasar Farsi (Persian)

و -ای رسول-، الله، پروردگارت را با خشوع و فروتنی و ترسان یاد کن، و میان صدای بلند و آهسته در آغاز و پایان روز به دلیل فضیلت این دو وقت دعا کن، و از غافلان از یاد الله تعالی نباش.