كُلُوا وَتَمَتَّعُوا قَلِيلًا إِنَّكُم مُّجْرِمُونَبخوريد و اندک بهره اي برگيريد ، که شما مجرمانيد.
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ در آن روز واي بر تکذيب کنندگان
وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ارْكَعُوا لَا يَرْكَعُونَ و چون گويندشان که رکوع کنيد ، رکوع نمي کنند
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ در آن روز واي بر تکذيب کنندگان
فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ پس از قرآن به کدام سخن ايمان مي آورند ?
(46 - 50) این تهدید و هشداری است برای تکذیبکنندگان. آنها گرچه در دنیا خوردند و نوشیدند، و از لذتها بهرهمند گشتند، و از عبادتها غافل شدند، اما آنها گناهکارند و مستحق کیفری هستند که مجرمان سزاوار آن میباشند. پس لذتهایشان تمام میشود، و آثار کارهایشان باقی میماند. از جمله بزهکاری آنان این است که هرگاه به نماز ـ که مهمترین و شریفترین عبادت است ـ امر شوند و به آنها گفته شود: (﴿ٱرۡكَعُواۡ﴾) رکوع کنید، از نماز خواندن امتناع میورزند. پس چه جرم و گناهی بالاتر از این وجود دارد؟ و چه تکذیبی میتواند از این بیشتر و افزونتر باشد؟! (﴿وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ﴾) از جمله هلاکتی که آنها بدان گرفتار میشوند، این است که درهای توفیق به رویشان بسته میگردد، و از هر خیر و خوبی محروم میشوند؛ زیرا آنها در جایی که این قرآن را که به طور مطلق بالاترین مراتب صدق و یقین است تکذیب کنند (﴿فَبِأَيِّ حَدِيثِۢ بَعۡدَهُۥ يُؤۡمِنُونَ﴾) پس بعد از قرآن به کدام سخن ایمان میآورند؟ آیا به باطل ایمان میآورند که بیپایه است و حتی بر شبههای استوار نمیباشد گذشته از اینکه بر پایۀ دلیلی باشد؟ یا به سخن مشرک دروغگویی ایمان میآورند؟! پس بعد از نور آشکار جز تاریکی چیزی نیست، و بعد از تصدیقی که دلایل و حجتهای قاطع بر صحت آن وارد شده جز افترای صریح و دروغی روشن وجود ندارد، و فقط سزاوار کسی است که همشأن آن است. پس هلاک شوند آنها چقدر کور و نابینا هستند! و وای بر آنها چقدر بدبخت و زیانکار میباشند! از خداوند عفو و عافیترا میخواهیم بیگمان او بخشندۀ بزرگوار است.
* * *