لَمْ يَكُنِ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا مِنْ اَهْلِ الْكِتٰبِ وَالْمُشْرِكِيْنَ مُنْفَكِّيْنَ حَتّٰى تَأْتِيَهُمُ الْبَيِّنَةُۙ ( البينة: ١ )
lam
لَمْ
Not
نه
yakuni
يَكُنِ
were
باشد
alladhīna
ٱلَّذِينَ
those who
كساني كه
kafarū
كَفَرُوا۟
disbelieved
كفر ورزيدند
min
مِنْ
from
از
ahli
أَهْلِ
(the) People
اهل
l-kitābi
ٱلْكِتَٰبِ
of the Book
كتاب
wal-mush'rikīna
وَٱلْمُشْرِكِينَ
and the polytheists
و مشرکان
munfakkīna
مُنفَكِّينَ
to be abandoned
جداشوندگان، رها شوندگان
ḥattā
حَتَّىٰ
until
تا اين كه
tatiyahumu
تَأْتِيَهُمُ
(there) comes to them
بیاید برایشان
l-bayinatu
ٱلْبَيِّنَةُ
the clear evidence
حجت روشن
Lam ya kunil lazeena kafaru min ahlil kitaabi wal mushri keena mun fak keena hattaa ta-tiya humul bayyinah
حسین تاجی گله داری:
کسانی‌که کافر شدن از اهل کتاب و مشرکان، (از آیین کفر) دست بردار نبودند تا اینکه برای آنها دلیل روشنی بیاید.
English Sahih:
Those who disbelieved among the People of the Scripture and the polytheists were not to be parted [from misbelief] until there came to them clear evidence (Al-Bayyinah [98] : 1)
1 Mokhtasar Farsi (Persian)
کسانی‌که کفر ورزیدند چه یهودیان و چه نصاری و چه مشرکان، از اجماع و اتفاقشان بر کفر جدا نمی‌شدند تا اینکه برهانی واضح، و حجتی روشن برایشان آمد.