وَاٰيَةٌ لَّهُمُ الَّيْلُ ۖنَسْلَخُ مِنْهُ النَّهَارَ فَاِذَا هُمْ مُّظْلِمُوْنَۙ ( يس: ٣٧ )
Wa Aayatul lahumul lailu naslakhu minhun nahaara fa-izaa hum muzlimoon (Yāʾ Sīn 36:37)
English Sahih:
And a sign for them is the night. We remove from it the [light of] day, so they are [left] in darkness. (Ya-Sin [36] : 37)
Karakunnu/Elayavoor (കാരകുന്ന് & എളയാവൂര്):
രാവും ഇവര്ക്കൊരു ദൃഷ്ടാന്തമാണ്. അതില്നിന്ന് പകലിനെ നാം ഊരിയെടുക്കുന്നു. അതോടെ ഇവര് ഇരുളിലകപ്പെടുന്നു. (യാസീന് [36] : 37)
1 Abdul Hameed/Parappoor (അബ്ദുല് ഹമീദ് & പറപ്പൂര്)
രാത്രിയും അവര്ക്കൊരു ദൃഷ്ടാന്തമത്രെ . അതില് നിന്ന് പകലിനെ നാം ഊരിയെടുക്കുന്നു.[1] അപ്പോള് അവരതാ ഇരുട്ടില് അകപ്പെടുന്നു.
[1] സൂര്യപ്രകാശത്തിന്റെ സാന്നിധ്യമാണല്ലോ സമയത്തിന്റെ ഒരു നിശ്ചിത മാത്രയെ പകലാക്കിത്തീര്ക്കുന്നത്. പകല് അഥവാ അതിന്റെ പ്രതീകമായ സൂര്യപ്രകാശം നിഷ്കാസിതമാകുമ്പോഴാണല്ലോ രാത്രിയുണ്ടാകുന്നത്. രാത്രിയുടെ അഥവാ ഇരുട്ടിന്റെ ഋണാത്മകതയെ ഈ വചനം സൂചിപ്പിക്കുന്നു.