Yunus Ayah 43

Ka prej atyre që të shikojnë. Por, a mund të bësh ti që të ecin në rrugë të drejtë të verbërit, të cilët nuk shohin?

Ka prej tyre që duken se të shikojnë ty. -
Ky shikim nuk ndikon tek ata. Sado që ta analizojnë gjendjen tënde, veprat e fjalët e tua të mrekullueshme, moralin tënd të lartë dhe jetën tënde model, ata nuk arrijnë të përfitojnë nga ky shikim.


Por, a mund t’i udhëzosh ti të verbrit, kur ata nuk shohin? -
Ashtu sikurse ti nuk mund të udhëzosh një të verbër, që nuk arrin të shohë asgjë, po në të njëjtën gjendje janë edhe këta të mjerë. Ti nuk mund t’i udhëzosh ata, edhe pse ata mund të shohin fizikisht, pasi ai shikim i tyre nuk ua mundëson udhëzimin. Ata janë të verbër dhe arrogantë. Shikimi dhe dëgjimi i tyre janë bllokuar dhe prishur. Atëherë, kush mund t’ua tregojë atyre rrugën e drejtë të së vërtetës? Shikimi dhe dëgjimi janë rrugët përmes së cilave përftohet dituria dhe njihet realiteti i gjërave. Shkatërrimi i tyre i mbyll rrugët e njohurisë dhe udhëzimit. Sigurisht që nuk mbulohen sytë e ballit, por verbohet zemra, që kanë në kraharor. Në ajet, i Lartësuari thotë: " ... ata të vështrojnë ty". Kjo tregon se për çdonjë që vështron gjendjen e Profetit (a.s), udhëzimin dhe traditën e tij, moralin e tij të pakrahasueshëm, veprat e tij aq të mira, besimin dhe fenë e pastër në të cilën ai të fton, të gjitha këto janë nga argumentet më të mëdha që tregojnë vërtetësinë e tij si profet i Zotit të botëve dhe për vërtetësinë e Shpalljes që ai solli nga Zoti. Për ata që dinë të vështrojnë dhe analizojnë, këto fakte janë mëse të mjaftueshme për të gjykuar mbi vërtetësinë e Muhamedit (a.s)dhe të Shpalljes që ai solli nga Zoti.