Ata që mërguan për hir të Allahut e më pas u vranë (duke luftuar) ose vdiqën (në shtrat), Allahu do t’i shpërblejë me shpërblimin më të mirë. -
Ky është një lajm i mirë për këdo që emigron për hir të Allahut. Këta besimtarë të mirë emigrojnë për hir të Allahut, duke lënë shtëpitë dhe dheun e tyre, pasuritë dhe njerëzit më të dashur. Ata kërkojnë thjesht të adhurojnë Allahun ashtu siç Ai kënaqet dhe e kërkon prej tyre. Ata dalin në rrugën e Zotit për të ndihmuar fenë e Tij dhe për të lartësuar fjalën e Tij. Këta e kanë të sigurt shpërblimin e tyre nga Allahu i Madhëruar, pavarësisht në vriten e vdesin në luftë, si luftëtarë në rrugën e Zotit apo në shtrat. Allahu i Madhëruar thotë: "Allahu do t’u japë shpërblimin më të mirë." Në jetën e varrit (berzah), Allahu i Madhëruar ka për t’u dhënë mirësi e kënaqësi të mrekullueshme. Ndërsa Ditën e Kijametit, Ai do t’i fusë në kopshte, ku janë mbledhur të gjitha bukuritë, mirësitë e lumturia. Atje do të shijojnë plotësisht kënaqësitë e shpirtit dhe trupit. Ajeti na jep edhe një kuptim: ai që emigron për hir të Allahut e ka të sigurt mirëqenien në këtë jetë, me një furnizim të gjerë dhe të bollshëm, pavarësisht se do të vdesë në shtrat apo do të vritet në luftë si dëshmor në rrugën e Zotit. Allahu e di mirë se si do të vdesin dhe ka siguruar mirëqenie për ta në këtë jetë.
Nuk ka dyshim se Allahu është më i Miri Shpërblyes. -
Askush të mos mendojë se, po të lërë vendin dhe pasurinë e vet për hir të Allahut, do të varfërohet e do të vuajë. Kurrsesi nuk ka për të qenë kështu, sepse Furnizuesi i tij është Allahu, dhe Ai është më i miri Furnizues. Kështu ka ndodhur dhe do të ndodhë gjithmonë. Kështu ndodhi me muhaxhirët e parë të Islamit. Ata lanë vendin, pasuritë dhe fëmijët e tyre, duke synuar të ndihmojnë fenë e Allahut. Por nuk kaloi shumë dhe Allahu u dha fuqi dhe kontroll në të gjitha vendet. Ai i bëri udhëheqës të botës, derisa filluan t’u vinin pasuritë dhe thesarët e tokës, duke u bërë kështu njerëzit më të pasur në faqen e dheut. Allahu i Madhëruar premton gjithashtu: