Allahu i Madhëruar i drejtohet Profetit (a.s), duke i treguar atij mirësitë e shumta që i ka dhuruar prej bujarisë së Tij. Allahu i Madhëruar i lejoi Profetit ato lloj mirësish që ua lejoi edhe besimtarëve. Por Ai i dhuroi atij edhe disa mirësi të tjera, që janë të veçanta vetëm për të e jo për besimtarët. Allahu i Madhëruar thotë:
O Profet! Ne ta kemi lejuar ty martesën me gratë, të cilave u ke dhënë dhuratën martesore (mehrin), -
Domethënë, me ato të cilave u ke dhënë mehrin (dhuratën martesore) e tyre. Në këtë rregull janë njëlloj Profeti (a.s) dhe besimtarët, pra, kjo është e përbashkëta e tyre. Kështu, edhe besimtarëve u lejohen ato gra të cilave u kanë dhënë mehrin për martesë. Pastaj i Lartësuari thotë:
...dhe ato që me ndihmën e Allahut hynë në zotërimin tënd (robëreshat e luftës) -
Allahu ka bërë hallall për ty edhe ato gra që i ke në zotërimin tënd, siç janë robëreshat e luftës që keni zhvilluar kundër mohuesve, qofshin ato skllavet e mohuesve ose gratë e lira të martuara ose të pamartuara të tyre, që kanë rënë robinja lufte. Edhe kjo është një dispozitë e përgjithshme, që ishte njëlloj si për Profetin, ashtu edhe për besimtarët. Po kështu, prej ligjeve të përbashkëta janë edhe dipozitat e përmendura më poshtë:
dhe me vajzat e xhaxhait, me vajzat e hallës, me vajzat e dajës, me vajzat e tezes, të cilat mërguan (nga Meka) së bashku me ty... -
Këtu bëjnë pjesë të gjitha bijat e xhaxhait, bijat e tezes, bijat e dajës dhe të hallës, si ato që jetojnë afër jush, ashtu edhe ato që jetojnë larg jush. Këtu përmenden të përcaktuara ato gra nga të afërmit që burri e ka të lejueshme për t'u martuar. Kjo tregon se të tjerat, përveç këtyre, nuk janë të lejuara, ashtu siç është përmendur qartë edhe në suren Nisa.[1] Nga gratë që janë të afërme, juve ju lejohet martesa veçse me këto katër kategori që përmenden këtu. Çdo grua tjetër nga të afërmit është e ndaluar, qoftë prej degëzimeve, qoftë prej trungut të farefisit, si për shembull: vajzat e nënës e babait e ç’ka poshtë tyre, si dhe degëzimet e prindërve të nënës dhe babait e ç’ka sipër tyre prej prindërve biologjikë, janë të ndaluara.[2] Pastaj Allahu i Madhëruar përmend ato gra që ishin të lejuara vetëm për Profetin dhe jo për besimtarët. Ai thotë:
si edhe me një grua besimtare, nëse ajo ia fal veten Profetit (pa kërkuar dhuratën martesore) dhe nëse Profeti dëshiron të martohet me të -
Ky ishte një përjashtim veçse për Profetin, siç është mendimi më i saktë i dijetarëve, që janë të ndarë në dy mendime në tefsirin e këtij ajeti. Ndërsa për të tjerët, veç Profetit, ky rast martese është i ndaluar. I Lartësuari thotë: "… nëse ajo ia fal veten Profetit (pa kërkuar dhuratën martesore)", domethënë, ta kemi bërë të lejuar për ty edhe këtë rast, nëse një grua dëshiron ta dhurojë veten e saj ty. Gjithashtu: "... nëse Profeti dëshiron të martohet me të." Domethënë, kjo ishte në dorë Profetit, që mund të vepronte sipas dëshirës. Allahu i Madhëruar thotë:
por ky rast është vetëm për ty, jo për (të gjithë) besimtarët. -
Domethënë, lejimi i martesës me një grua që ia dhuron veten e saj një burri ishte ekskluzivisht vetëm për Profetin (a.s.). Besimtarëve të tjerë nuk u lejohet të martohen me një grua thjesht sepse ajo i vetëjepet dikujt.
Ne e dimë mirë se çfarë u kemi caktuar atyre në lidhje me gratë dhe me robinjat, që i kanë në pronësinë e vet kështu, që ti të mos kesh asnjë rëndesë (në përmbushjen e detyrave të Zotit). -
Ne e dimë mirë se me çfarë detyrash i kemi ngarkuar besimtarët, çfarë u kemi bërë të lejuar dhe çfarë ua kemi bërë të ndaluar, prej grave ose robinjave. Ne i kemi njoftuar dhe ua kemi shpjeguar këto ligje në mënyrë të qartë e të shtjelluar në tekstet e shumta të Shpalljes. Por ato rregulla që janë përmendur në këtë ajet dhe që ndryshojnë nga ligjet që u janë shtjelluar besimtarëve në tekste të tjera (të Kur'anit ose haditheve), ato janë të veçanta vetëm për ty. Në fakt, Allahu e filloi këtë ajet duke iu drejtuar në mënyrë të veçantë Profetit. Ai thotë: "O Profet! Ne ta kemi lejuar ty martesën me gratë, të cilave u ke dhënë dhuratën martesore (mehrin), dhe ato që me ndihmën e Allahut hynë në zotërimin tënd (robëreshat e luftës) dhe me vajzat e xhaxhait, me vajzat e hallës, me vajzat e dajës, me vajzat e tezes, të cilat mërguan (nga Meka) së bashku me ty, si edhe me një grua besimtare, nëse ajo ia fal veten Profetit (pa kërkuar dhuratën martesore) dhe nëse Profeti dëshiron të martohet me të - por ky rast është vetëm për ty, jo për (të gjithë) besimtarët. Vini re se si Allahu thotë: "por ky rast është vetëm për ty, jo për besimtarët", domethënë, të kemi lejuar ty, o Profet, diçka që nuk ua kemi lejuar besimtarëve të tjerë. Ne - thotë Allahu - ta kemi zgjeruar lejueshmërinë përtej asaj që u kemi lejuar besimtarëve të tjerë. Dhe këtë Zoti e ka bërë në mënyrë që: "... ti të mos kesh asnjë rëndesë (në përmbushjen e detyrave të Zotit)." Kjo tregon përkujdesin e veçantë dhe të shtuar të Zotit për Profetin (a.s).
Allahu është Falës i Madh e Mëshirëplotë. -
Allahu i Madhëruar vazhdimisht ka qenë, është dhe do të jetë i përshkruar me këto cilësi, domethënë, me falje të madhe dhe me mëshirë të plotë. Ai zbret mbi robërit e Tij faljen dhe mëshirën e Tij, bujarinë dhe mirësinë e Tij, ashtu siç e kërkon urtësia e Tij dhe sipas asaj që meritojnë robërit me veprat e tyre.
[1]
Allahu i lartësuar thotë: "Mos u
martoni me ato gra me të cilat kanë qenë
martuar etërit tuaj, përveç asaj që ka
kaluar (para Islamit). Kjo ka qenë vërtet
poshtërsi e madhe, vepër e urryer (tek
Zoti) dhe një zakoni shëmtuar. Ju është
ndaluar martesa me nënat tuaja, me bijat
tuaja, me motrat tuaja, me hallat tuaja,
me tezet tuaja, me bijat e vëllait, me bijat
e motrës, me mëndeshat që ju kanë
dhënë gji, me motrat nga gjiri, me nënat
e grave tuaja (vjehrrat) dhe me thjeshtrat
(vajzat) e grave tuaja, me të cilat keni
kryer kontakt; por nëse nuk keni pasur
kontakt me to (me gratë), atëherë s’ka
pengesë. Ju është ndaluar martesa edhe
me gratë e bijve tuaj, që janë të lindur
nga ju (jo të bijve të adoptuar), dhe të jini
të martuar njëherazi me dy motra, përveç
rasteve që tashmë kanë kaluar. Vërtet,
Allahu është Falës i Madh e
Mëshirëplotë. (Ju është ndaluar martesa)
Edhe më gratë që janë tashmë të
martuara, përveç atyre (robinjave) që i
keni në posedimin tuaj. Ky është urdhri i
Allahut për ju. Veç këtyre, për ju janë të
lejuara të gjitha gratë e tjera që t’i merrni
(në martesë) me pasurinë tuaj, duke
pasur për qëllim bashkëshortësinë, jo
prostitucionin. Jepjani mehrin e caktuar
bashkëshorteve tuaja, me të cilat keni
kontaktuar. Nuk ka gjynah për ju nëse,
me mirëkuptim të dyanshëm, e shtoni a e
pakësoni mehrin. Allahu është i
Gjithëditur e i Urtë. Ai që nuk ka mundësi
materiale që të martohet me femra të lira
besimtare, le të martohet me besimtaret
që i ka nën pushtetin e tij (robëreshat).
Allahu e di më së miri besimin tuaj. Ju jeni
të njëri-tjetrit. Martohuni me to me lejen
e pronarëve të tyre dhe jepjuani mehrin
sipas normave. Ato të jenë të ndershme,
e jo imorale të hapura apo të fshehta, që
jetojnë me partnerë (jashtmartesorë).
Pasi jeni martuar, nëse ato bëjnë
imoralitet, ndëshkimi ndaj tyre është sa
gjysma e ndëshkimit të përcaktuar për
gratë e lira. Kjo është e lejueshme për ata
që frikësohen se do të bien në imoralitet.
Megjithatë, nëse përmbaheni, kjo është
më mirë për ju. Allahu është Falës i Madh
e Mëshirëplotë." [En-nisa 22 – 25]
[2] Shih tefsirin e Sures Nisa, ajetet 22 –
25.