Skip to main content

وَاِذَا مَسَّ الْاِنْسَانَ ضُرٌّ دَعَا رَبَّهٗ مُنِيْبًا اِلَيْهِ ثُمَّ اِذَا خَوَّلَهٗ نِعْمَةً مِّنْهُ نَسِيَ مَا كَانَ يَدْعُوْٓا اِلَيْهِ مِنْ قَبْلُ وَجَعَلَ لِلّٰهِ اَنْدَادًا لِّيُضِلَّ عَنْ سَبِيْلِهٖ ۗ قُلْ تَمَتَّعْ بِكُفْرِكَ قَلِيْلًا ۖاِنَّكَ مِنْ اَصْحٰبِ النَّارِ  ( الزمر: ٨ )

wa-idhā
وَإِذَا
And when
E kur
massa
مَسَّ
touches
e prek
l-insāna
ٱلْإِنسَٰنَ
[the] man
njeriun
ḍurrun
ضُرٌّ
adversity
një zarar
daʿā
دَعَا
he calls
ai i lutet
rabbahu
رَبَّهُۥ
(to) his Lord
Zotit të tij
munīban
مُنِيبًا
turning
duke u kthyer plotësisht
ilayhi
إِلَيْهِ
to Him
tek Ai.
thumma
ثُمَّ
then
Pastaj
idhā
إِذَا
when
kur
khawwalahu
خَوَّلَهُۥ
He bestows on him
Ai ia dhuron atij
niʿ'matan
نِعْمَةً
a favor
një begati
min'hu
مِّنْهُ
from Himself
prej Tij
nasiya
نَسِىَ
he forgets
ai harron
مَا
(for) what
çfarë
kāna
كَانَ
he used to call
ishte
yadʿū
يَدْعُوٓا۟
he used to call
duke iu lutur
ilayhi
إِلَيْهِ
[to] Him
Atij
min
مِن
before
nga
qablu
قَبْلُ
before
përpara
wajaʿala
وَجَعَلَ
and he sets up
dhe i bën
lillahi
لِلَّهِ
to Allah
Allahut
andādan
أَندَادًا
rivals
rivalë
liyuḍilla
لِّيُضِلَّ
to mislead
që të devijojë
ʿan
عَن
from
nga
sabīlihi
سَبِيلِهِۦۚ
His Path
rruga e Tij.
qul
قُلْ
Say
Thuaj
tamattaʿ
تَمَتَّعْ
"Enjoy
"Kënaqu
bikuf'rika
بِكُفْرِكَ
in your disbelief
me mohimin tënd
qalīlan
قَلِيلًاۖ
(for) a little
pak!
innaka
إِنَّكَ
Indeed, you
Vërtet ti (je)
min
مِنْ
(are) of
prej
aṣḥābi
أَصْحَٰبِ
(the) companions
shoqëruesve
l-nāri
ٱلنَّارِ
(of) the Fire"
të zjarrit".

Wa izaa massal insaana durrun da'aa Rabbahoo muneeban ilaihi summa izaa khawwalahoo ni'matam minhu nasiya maa kaana yad'ooo ilaihi min qablu wa ja'ala lillaahi andaadal liyudilla 'ansabeelih; qul tamatta' bikufrika qaleelan innaka min Ashaabin Naar; (az-Zumar 39:8)

English Sahih:

And when adversity touches man, he calls upon his Lord, turning to Him [alone]; then when He bestows on him a favor from Himself, he forgets Him whom he called upon before, and he attributes to Allah equals to mislead [people] from His way. Say, "Enjoy your disbelief for a little; indeed, you are of the companions of the Fire." (Az-Zumar [39] : 8)

Sherif Ahmeti:

E kur e godit njeriun ndonjë e keqe (ndonjë dëm), ai e lut Zotin e vet duke kërkuar ndihmë vetëm prej Tij, e kur nga ana e TIj i je ndonjë të mira (ia largon të keqen), ai e harron atë që më parë është lutur Atij, dhe i përshkruan shokë All-llahut për të larguar (njerëzit) nga rruga e Tij. Thuaj: “Kënaqu për pak kohë më mosbesimin tënd, se ti pa dyshim je nga banuesit e zjarrit!” (Az-Zumar [39] : 8)

1 Feti Mehdiu

Kur e godit njeriun ndonjë e papritur drejtohet Zotit të vet dhe i lutet Atij, e pastaj, pasi All-llahu e mëshiron ai e harron atë të cilit më parë i është lutur dhe i bën shok All-llahut për t’u larguar nga rruga e Tij. Thuaj: “Kënaqu për pak kohë me mosbesimin tënd se pa dyshim je nga banorët e zjarrit”