وَمَنْ يَّكْسِبْ خَطِيْۤـَٔةً اَوْ اِثْمًا ثُمَّ يَرْمِ بِهٖ بَرِيْۤـًٔا فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتَانًا وَّاِثْمًا مُّبِيْنًا ࣖ ( النساء: ١١٢ )
waman
وَمَن
And whoever
Dhe kushdo që
yaksib
يَكْسِبْ
earns
fiton
khaṭīatan
خَطِيٓـَٔةً
a fault
një gabim
aw
أَوْ
or
apo
ith'man
إِثْمًا
a sin
një mëkat
thumma
ثُمَّ
then
pastaj
yarmi
يَرْمِ
throws
e gjuan
bihi
بِهِۦ
it
me të
barīan
بَرِيٓـًٔا
(on) an innocent
një të pafajshëm
faqadi
فَقَدِ
then surely
atëherë sigurisht
iḥ'tamala
ٱحْتَمَلَ
he (has) burdened (himself)
ai ngarkohet
buh'tānan
بُهْتَٰنًا
(with) a slander
(me) një shpifje
wa-ith'man
وَإِثْمًا
and a sin
dhe mëkat
mubīnan
مُّبِينًا
manifest
të qartë.
Wa mai yaksib khateee'atan aw isman summa yarmi bihee bareee'an faqadih tamala buhtaananw wa ismam mubeenaa (an-Nisāʾ 4:112)
English Sahih:
But whoever earns an offense or a sin and then blames it on an innocent [person] has taken upon himself a slander and manifest sin. (An-Nisa [4] : 112)
Sherif Ahmeti:
Kush bën ndonjë gabim ose mëkat, e pastaj atë ia hudh një të pafajshmit, ai ngarkohet me një shpifje e me një mëkat të hapët (An-Nisa [4] : 112)