41. Fussilat Ayah 11 - Kuran (Al-Qur'an): Albanian

ثُمَّ اسْتَوٰىٓ اِلَى السَّمَاۤءِ وَهِيَ دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَلِلْاَرْضِ ائْتِيَا طَوْعًا اَوْ كَرْهًاۗ قَالَتَآ اَتَيْنَا طَاۤىِٕعِيْنَ ( فصلت: ١١ )

thumma

ثُمَّ

Then

Pastaj

is'tawā

ٱسْتَوَىٰٓ

He directed (Himself)

u drejtua

ilā

إِلَى

towards

tek

l-samāi

ٱلسَّمَآءِ

the heaven

qielli

wahiya

وَهِىَ

while it (was)

ndërkohë që ai (ishte)

dukhānun

دُخَانٌ

smoke

tym

faqāla

فَقَالَ

and He said

e i tha

lahā

لَهَا

to it

atij

walil'arḍi

وَلِلْأَرْضِ

and to the earth

dhe tokës

i'tiyā

ٱئْتِيَا

"Come both of you

"Ejani të dy

ṭawʿan

طَوْعًا

willingly

me hir

أَوْ

karhan

كَرْهًا

unwillingly"

pa hir!"

qālatā

قَالَتَآ

They both said

Ata dy thanë

ataynā

أَتَيْنَا

"We come

"Po vijmë

ṭāiʿīna

طَآئِعِينَ

willingly"

me hir".

Summas tawaaa ilas-samaaa'i wa hiya dukhaanun faqaala lahaa wa lil ardi'tiyaaa taw'an aw karhan qaalataaa atainaa taaa'i'een (Fuṣṣilat 41:11)

English Sahih:

Ads by Muslim Ad Network

Then He directed Himself to the heaven while it was smoke and said to it and to the earth, "Come [into being], willingly or by compulsion." They said, "We have come willingly." (Fussilat [41] : 11)

Sherif Ahmeti:

Mandej e mësyu qiellin (krijim e qiellit) e ai ishte tym (mmjegullinë që ishte si materie e parë) dhe atij e edhe tokës i tha: “Qasuni urdhërit Tim me dëshirë ose me dhunë!” Ato të dyja thanë: “Po i qasmi me dëshirë!” (Fussilat [41] : 11)

1 Feti Mehdiu

Pastaj vazhdon ngritja e qiellit kur ishte mjegullinë, dhe i tha atij edhe tokës: “Qasuni me dëshirë a me dhunë!” “Po qasemi me gjithë dëshirë”, thanë ata të dy

2 Hassan Efendi Nahi

3 Tafsir as-Saadi

Më pas, Ai iu drejtua qiellit, i cili ishte si tym dhe i tha atij dhe Tokës: “Bindjuni urdhrit Tim, me hir a me pahir!” - Ky është një urdhër që duhet të shkojë në vend dhe të ekzekutohet në çdo mënyrë.

Të dy (Qielli dhe Toka) thanë: “Po, i bindemi me dëshirë.” - Kuptimi: Ne kurrsesi nuk mund të dëshirojmë diçka që kundërshton dëshirën dhe urdhrin Tënd, o Zot. Ne nënshtrohemi vullnetarisht e me dëshirë. Kështu u kompletua krijimi i qiejve dhe Tokës në gjashtë ditë të plota, duke filluar nga dita e diel e duke përfunduar ditën e premte. Edhe pse fuqia e Zotit është aq e madhe sa të krijojë gjithçka në një çast të vetëm, edhe pse Ai është i Plotpushtetshëm për gjithçka, Ai gjithashtu është i Urtë, i Butë e i Mëshirshëm. Prej mëshirës dhe butësisë së Tij, Ai vendosi që krijimi i botës të jetë në këtë mënyrë dhe kohë. Nga ajeti: “Më pas, Ai iu drejtua qiellit, i cili ishte si tym dhe i tha atij dhe Tokës: “Bindjuni urdhrit Tim, me hir a me pahir!”, kuptohet se Allahu i Lartësuar e ka krijuar qiellin pas krijimit të Tokës. Ndërsa në suren Naziat, Allahu i Lartësuar thotë: “...e pastaj tokën e sheshoi....”. Në pamje të parë duket sikur këto dy ajete janë në kundërshtim me njëri-tjetrin. Por, pa dyshim, në Librin e Zotit nuk mund të gjesh kurrë kundërshtime e kundërthënie. Shpjegimi për këtë është se - ashtu siç thonë shumë komentues të Kur'anit, - vërtet që krijimi i Tokës si trup qiellor ka ndodhur para krijimit të qiejve, ashtu sikurse thuhet në këtë sure, por shtrimi dhe përgatitja e saj, duke e nxjerrë bimësinë, ujin etj., ka ndodhur pas krijimit të qiejve, sikurse thuhet në suren Naziat: “A është më i rëndë krijimi juaj apo ai i qiellit? Ai e ndërtoi atë. E ngriti kupën e tij dhe e përsosi. Natën ia errësoi e ditën ia ndriçoi. E pastaj tokën e sheshoi. Nxori prej saj ujin dhe kullotat e saj, kurse malet ia përforcoi, si furnizim për ju dhe për kafshët tuaja.”. Në këtë ajet nuk thuhet: “E pastaj Tokën e krijoi”, por thuhet: “E pastaj Tokën e sheshoi....”. Pra, pas krijimit të qiellit, ka ndodhur shtrimi i tokës dhe jo krijimi i saj.