9. At-Tawbah Ayah 96 - Kuran (Al-Qur'an): Albanian

يَحْلِفُوْنَ لَكُمْ لِتَرْضَوْا عَنْهُمْ ۚفَاِنْ تَرْضَوْا عَنْهُمْ فَاِنَّ اللّٰهَ لَا يَرْضٰى عَنِ الْقَوْمِ الْفٰسِقِيْنَ ( التوبة: ٩٦ )

yaḥlifūna

يَحْلِفُونَ

They swear

Ata (ju) betohen

lakum

لَكُمْ

to you

juve

litarḍaw

لِتَرْضَوْا۟

that you may be pleased

që të jeni të kënaqur

ʿanhum

عَنْهُمْۖ

with them

ndaj tyre

fa-in

فَإِن

But if

e nëse

tarḍaw

تَرْضَوْا۟

you are pleased

ju shprehni kënaqësi

ʿanhum

عَنْهُمْ

with them

ndaj tyre

fa-inna

فَإِنَّ

then indeed

atëherë vërtet

l-laha

ٱللَّهَ

Allah

Allahu

lā

لَا

(is) not pleased

nuk

yarḍā

يَرْضَىٰ

(is) not pleased

shpreh kënaqësi

ʿani

عَنِ

with

ndaj

l-qawmi

ٱلْقَوْمِ

the people

popullit

l-fāsiqīna

ٱلْفَٰسِقِينَ

(who are) defiantly disobedient

të prishur.

Yahlifoona lakum litardaw 'anhum fa in tardaw 'anhum fa innal laaha laa yardaa 'anil qawmil faasiqeen (at-Tawbah 9:96)

English Sahih:

They swear to you so that you might be satisfied with them. But if you should be satisfied with them – indeed, Allah is not satisfied with a defiantly disobedient people. (At-Tawbah [9] : 96)

Sherif Ahmeti:

Ata ju betohen juve që të jeni të kënaqur ndaj tyre, e nëse ju shprehni kënaqësi, All-llahu nuk është i kënaqur me popullin e paturpshëm (At-Tawbah [9] : 96)

1 Feti Mehdiu

Ata u përbetojnë që të jeni të kënaqur me ta. Nëse jeni të kënaqur me ta, All-llahu me siguri nuk është i kënaqur me popullin e dalur feje

2 Hassan Efendi Nahi

3 Tafsir as-Saadi

Ata do t'ju betohen që të jeni të kënaqur me ta. Por edhe nëse ju shprehni kënaqësi, Allahu nuk është i kënaqur me ata që i shkelin kufijtë e Tij. -
Përveç shfajësimit, ata njerëz të pështirë duan që ju të jeni të kënaqur me ta, a thua se asgjë nuk ka ndodhur. Por mësojeni mirë se, edhe nëse ju kënaqeni me ta, Allahu i Lartësuar kurrë nuk kënaqet me njerëz të prishur. Vëreni me kujdes! Në ajet nuk thuhet: "Allahu nuk kënaqet me ta", por: "...nuk kënaqet me një popull që shkel kufijtë". Domethënë, Allahu i Madhëruar e ka lidhur ngushtë pakënaqësinë dhe zemërimin e Tij me cilësinë e keqe të kalimit të kufijve të Tij. Me fjalë të tjera, porta e pendimit është lënë e hapur për ta. Nëse ata, si çdo i pabindur tjetër, pendohen, Allahu e pranon pendimin e tyre. Allahu i Lartësuar është i pakënaqur nga ata për shkak të cilësisë që e pengon këtë gjë. Ata shkelin kufijtë e Zotit, ata nuk i duan gjërat që Zoti kërkon prej tyre, si besimi i sinqertë dhe bindja ndaj Tij, por janë zhytur në vepra që zemërojnë të Drejtin, siç janë: idhujtaria, hipokrizia e poshtërsitë e tjera. Kështu, o besimtarë të sinqertë, edhe ju duhet të veproni njëlloj siç ju mëson Zoti juaj. Kurrë mos u kënaqni e miqësoni me të tillë njerëz, derisa ata të shfaqin sinqerisht pendimin dhe nënshtrimit ndaj Zotit, me fenë e Tij të pastër. Shkurtimisht, Allahu i Madhëruar na bën të ditur se munafikët që iu shmangën thirrjes së Profetit për luftë, dëshironin që, me justifikimet dhe betimet e tyre, besimtarët jo vetëm t’i pranonin, por edhe të ishin të kënaqur me ta. Kjo nuk duhet të ndodhte kurrë! Nuk mund të jesh i kënaqur me ata që nuk i binden Zotit. Ata nuk e meritojnë dashurinë, miqësinë dhe respektin e besimtarëve. Përkundrazi, atyre u kthehet shpina e braktisen, ashtu si largohesh nga gjërat e pështira e të poshtra. Ajeti që thotë: "...na ka treguar Allahu për veprat tuaja" është provë se Allahu i Madhëruar flet. E folura është atribut i Allahut të Madhëruar. Gjithashtu, ajeti tregon se Allahu i Madhëruar vepron sipas dëshirës dhe pushtetit të Tij, i pa ndikuar nga askush. Pjesa: "...veprën tuaj do ta shohë Allahu…" , tregon se Allahu i sheh veprat e robërve si para, ashtu edhe pas realizimit të tyre. Ajetet dëshmojnë se Allahu i Madhëruar i do punëmirët dhe të penduarit e sinqertë, ashtu sikundër i urren dhe zemërohet me ata që janë të prishur, që shkelin kufijtë e Tij.