Skip to main content

ஸூரத்துல் கஹ்ஃபு வசனம் ௫௭

وَمَنْ اَظْلَمُ مِمَّنْ ذُكِّرَ بِاٰيٰتِ رَبِّهٖ فَاَعْرَضَ عَنْهَا وَنَسِيَ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُۗ اِنَّا جَعَلْنَا عَلٰى قُلُوْبِهِمْ اَكِنَّةً اَنْ يَّفْقَهُوْهُ وَفِيْٓ اٰذَانِهِمْ وَقْرًاۗ وَاِنْ تَدْعُهُمْ اِلَى الْهُدٰى فَلَنْ يَّهْتَدُوْٓا اِذًا اَبَدًا   ( الكهف: ٥٧ )

And who
وَمَنْ
யார்?
(is) more wrong
أَظْلَمُ
மகா தீயவன்
than (he) who is reminded
مِمَّن ذُكِّرَ
எவனைவிட/அறிவுரை கூறப்பட்டான்
of the Verses
بِـَٔايَٰتِ
வசனங்களைக் கொண்டு
(of) his Lord
رَبِّهِۦ
தன் இறைவனின்
but turns away
فَأَعْرَضَ
புறக்கணித்தான்
from them
عَنْهَا
அவற்றை
and forgets
وَنَسِىَ
இன்னும் மறந்தான்
what have sent forth
مَا قَدَّمَتْ
எவற்றை/முற்படுத்தின
his hands?
يَدَاهُۚ
தன் இரு கரங்கள்
Indeed We
إِنَّا
நிச்சயமாக நாம்
[We] have placed
جَعَلْنَا
ஆக்கினோம்
over their hearts
عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ
அவர்களின் உள்ளங்கள் மீது
coverings
أَكِنَّةً
தடுக்கும் மூடிகளை
lest they understand it
أَن يَفْقَهُوهُ
அவர்கள் புரிவதை/அதை
and in their ears
وَفِىٓ ءَاذَانِهِمْ
இன்னும் அவர்களுடைய காதுகள் மீது
(is) deafness
وَقْرًاۖ
கனத்தை
And if you call them
وَإِن تَدْعُهُمْ
அழைத்தால்/நீர் அவர்களை
to the guidance
إِلَى ٱلْهُدَىٰ
நேர்வழிக்கு
then never they will be guided
فَلَن يَهْتَدُوٓا۟
நேர்வழி பெறவே மாட்டார்கள்
then ever
إِذًا أَبَدًا
அப்போது/ஒருபோதும்

Wa man azlamu mimman zukkira bi ayaati Rabbihee fa-a'rada 'anhaa wa nasiya maa qaddamat yadaah; innaa ja'alnaa 'alaa quloobihim akinnatan any yafqahoohu wa feee aazaanihim waqraa; wa in tad'uhum ilal hudaa falany yahtadooo izan abadaa (al-Kahf 18:57)

Abdul Hameed Baqavi:

எவன் தன் இறைவனின் வசனங்கள் ஓதிக் காண்பிக்கப்பட்ட சமயத்தில் அவற்றைப் புறக்கணித்து, தன் கைகளால் செய்த குற்றங்களை (முற்றிலும்) மறந்து விடுகின்றானோ அவனைவிட அநியாயக்காரன் யார்? (இந்த அநியாயக்காரர்கள்) யாதொன்றையும் அறிந்து கொள்ளாதவாறு நாம் அவர்களுடைய உள்ளங்களில் திரையையும், அவர்களுடைய காதுகளில் மந்தத்தையும் நிச்சயமாக ஆக்கிவிட்டோம். ஆதலால், (நபியே!) நீங்கள் அவர்களை நேரான வழியில் (எவ்வளவு வருந்தி) அழைத்தபோதிலும் ஒரு காலத்திலும் அவர்கள் நேரான வழிக்கு வரவே மாட்டார்கள்.

English Sahih:

And who is more unjust than one who is reminded of the verses of his Lord but turns away from them and forgets what his hands have put forth? Indeed, We have placed over their hearts coverings, lest they understand it, and in their ears deafness. And if you invite them to guidance – they will never be guided, then – ever. ([18] Al-Kahf : 57)

1 Jan Trust Foundation

எவன் தன் இறைவனுடைய வசனங்களைக் கொண்டு உபதேசிக்கப்பட்டும் அவற்றைப் புறக்கணித்துத் தன்னிரு கரங்களும் செய்த குற்றங்களை மறந்து விடுகிறானோ அவனை விடப் பெரிய அக்கிரமக்காரன் எவன் இருக்கின்றான்? நிச்சயமாக நாம் அவர்களுடைய இருதயங்களின் மீது, இதை விளங்கிக் கொள்ளாதவாறு திரைகளையும், அவர்களுடைய செவிகளில் செவிட்டுத்தனத்தையும் ஏற்படுத்தியிருக்கிறோம்; ஆதலால் நீர் அவர்களை நேர்வழியின் பால் அழைத்தாலும், அவர்கள் ஒரு போதும் நேர்வழியடைய மாட்டார்கள்.