مَا يَأْتِيْهِمْ مِّنْ ذِكْرٍ مِّنْ رَّبِّهِمْ مُّحْدَثٍ اِلَّا اسْتَمَعُوْهُ وَهُمْ يَلْعَبُوْنَ ۙ ( الأنبياء: ٢ )
Not comes to them
مَا يَأْتِيهِم
அவர்களுக்கு வராது
of a Reminder
مِّن ذِكْرٍ
அறிவுரை ஏதும்
from their Lord
مِّن رَّبِّهِم
அவர்களுடைய இறைவனிடமிருந்து
anew
مُّحْدَثٍ
புதிய
except
إِلَّا
தவிர
they listen to it
ٱسْتَمَعُوهُ
அதை அவர்கள் செவிமடுத்தே
while they
وَهُمْ
அவர்கள்
(are at) play
يَلْعَبُونَ
விளையாடுபவர்களாக
Maa yaateehim min zikrim mir Rabbihim muhdasin illas tama'oohu wa hum yal'aboon (al-ʾAnbiyāʾ 21:2)
Abdul Hameed Baqavi:
தங்கள் இறைவனிடமிருந்து புதிதாக யாதொரு நல்லுபதேசம் வரும்போதெல்லாம் அதனை அவர்கள் (நம்பாது) பரிகாசம் செய்துகொண்டே கேட்கின்றார்கள்.
English Sahih:
No mention [i.e., revelation] comes to them anew from their Lord except that they listen to it while they are at play ([21] Al-Anbya : 2)