Skip to main content

ஸூரத்துந் நூர் வசனம் ௬௨

اِنَّمَا الْمُؤْمِنُوْنَ الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا بِاللّٰهِ وَرَسُوْلِهٖ وَاِذَا كَانُوْا مَعَهٗ عَلٰٓى اَمْرٍ جَامِعٍ لَّمْ يَذْهَبُوْا حَتّٰى يَسْتَأْذِنُوْهُۗ اِنَّ الَّذِيْنَ يَسْتَأْذِنُوْنَكَ اُولٰۤىِٕكَ الَّذِيْنَ يُؤْمِنُوْنَ بِاللّٰهِ وَرَسُوْلِهٖۚ فَاِذَا اسْتَأْذَنُوْكَ لِبَعْضِ شَأْنِهِمْ فَأْذَنْ لِّمَنْ شِئْتَ مِنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمُ اللّٰهَ ۗاِنَّ اللّٰهَ غَفُوْرٌ رَّحِيْمٌ  ( النور: ٦٢ )

Only the believers
إِنَّمَا ٱلْمُؤْمِنُونَ
நம்பிக்கையாளர்கள் எல்லாம்
(are) those who believe
ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟
உண்மைப்படுத்தியவர்கள்தான்
in Allah
بِٱللَّهِ
இன்னும் அல்லாஹ்வையும்
and His Messenger
وَرَسُولِهِۦ
இன்னும் அவனது தூதரையும்
and when they are
وَإِذَا كَانُوا۟
அவர்கள் இருந்தால்
with him
مَعَهُۥ
அவருடன்
for a matter
عَلَىٰٓ أَمْرٍ
ஒரு காரியத்தில்
(of) collective action
جَامِعٍ
பொது
not they go
لَّمْ يَذْهَبُوا۟
செல்ல மாட்டார்கள்
until they (have) asked his permission
حَتَّىٰ يَسْتَـْٔذِنُوهُۚ
அவரிடம் அவர்கள் அனுமதி கேட்காமல்
Indeed those who ask your permission
إِنَّ ٱلَّذِينَ يَسْتَـْٔذِنُونَكَ
நிச்சயமாக உங்களிடம் அனுமதி கேட்பவர்கள்
those
أُو۟لَٰٓئِكَ
அவர்கள்தான்
[those who] believe
ٱلَّذِينَ يُؤْمِنُونَ
உண்மைப்படுத்தியவர்கள்
in Allah
بِٱللَّهِ
அல்லாஹ்வையும்
and His Messenger
وَرَسُولِهِۦۚ
இன்னும் அவனது தூதரையும்
So when they ask your permission
فَإِذَا ٱسْتَـْٔذَنُوكَ
ஆகவே, அவர்கள் உம்மிடம் அனுமதி கேட்டால்
for some
لِبَعْضِ
சில
affair of theirs
شَأْنِهِمْ
தங்களின் காரியத்திற்கு
then give permission
فَأْذَن
அனுமதி அளிப்பீராக
to whom you will
لِّمَن شِئْتَ
நீர் நாடியவருக்கு
among them
مِنْهُمْ
அவர்களில்
and ask forgiveness
وَٱسْتَغْفِرْ
இன்னும் பாவமன்னிப்புக் கோருவீராக
for them
لَهُمُ
அவர்களுக்காக
(of) Allah
ٱللَّهَۚ
அல்லாஹ்விடம்
Indeed Allah
إِنَّ ٱللَّهَ
நிச்சயமாக அல்லாஹ்
(is) Oft-Forgiving
غَفُورٌ
மகா மன்னிப்பாளன்
Most Merciful
رَّحِيمٌ
பெரும் கருணையாளன்

Innamal mu'minoonal lazeena aamanoo billaahi wa Rasoolihee wa izaa kaanoo ma'ahoo 'alaaa amrin jaami'il lam yazhaboo hataa yastaazinooh; innal lazeena yastaa zinookana ulaaa'ikal lazeena yu'minoona billaahi wa Rasoolih; fa izas taazanooka liba'di shaanihim faazal liman shi'ta minhum wastaghfir lahumul laah; innal laaha Gahfoor Raheem (an-Nūr 24:62)

Abdul Hameed Baqavi:

நிச்சயமாக உண்மையான நம்பிக்கையாளர்கள் மெய்யாகவே யாரென்றால், அல்லாஹ்வையும் அவனுடைய தூதரையும் நம்பிக்கை கொண்டவர்கள்தாம். அவர்கள் யாதொரு விஷயத்தைப் பற்றி ஆலோசனை செய்ய அவ(னுடைய தூத)ரிடம் கூடியிருந்தால், அவருடைய அனுமதியின்றி (கூட்டத்திலிருந்து) அவர்கள் போகவே மாட்டார்கள். (அவ்வாறு போகவேண்டிய அவசியம் ஏற்பட்டால், நபியே!) நிச்சயமாக எவர்கள் உங்களுடைய அனுமதியைக் கோரி (பெற்றே) செல்கிறார்களோ அவர்கள்தாம் அல்லாஹ்வையும், அவனுடைய தூதரையும் மெய்யாக நம்பிக்கை கொண்டவர்கள். ஆகவே, அவர்கள் தங்களுடைய யாதொரு அவசர வேலைக்காக உங்களிடம் அனுமதி கோரினால், அவர்களில் நீங்கள் விரும்பிய வர்களுக்கு அனுமதி அளியுங்கள். அவர்களுக்காக அல்லாஹ் விடத்தில் மன்னிப்புக் கோருங்கள். நிச்சயமாக அல்லாஹ் மிக்க மன்னிப்பவனும் கிருபையுடையவனாகவும் இருக்கின்றான்.

English Sahih:

The believers are only those who believe in Allah and His Messenger and, when they are [meeting] with him for a matter of common interest, do not depart until they have asked his permission. Indeed, those who ask your permission, [O Muhammad] – those are the ones who believe in Allah and His Messenger. So when they ask your permission due to something of their affairs, then give permission to whom you will among them and ask forgiveness for them of Allah. Indeed, Allah is Forgiving and Merciful. ([24] An-Nur : 62)

1 Jan Trust Foundation

அல்லாஹ்வின் மீதும், அவனுடைய தூதர் மீதும் ஈமான் கொண்டவர்களே! (உண்மை) முஃமின்களாவார்கள், மேலும், அவர்கள் ஒரு பொதுவான காரியம் பற்றி அவருடன் (ஆலோசிக்கக் கூடி) இருக்கும் போது அவருடைய அனுமதியின்றி (அங்கிருந்து) செல்லமாட்டார்கள்; (நபியே!) உம்மிடத்தில் (அவ்வாறு) அனுமதி பெற்றுச் செல்பவர்களே நிச்சயமாக அல்லாஹ்வின் மீதும் அவன் தூதர் மீதும் மெய்யாகவே ஈமான் கொண்டவர்கள், ஆகவே தங்கள் காரியங்கள் சிலவற்றுக்காக அவர்கள் உம்மிடம் அனுமதி கேட்டால், அவர்களில் நீர் விரும்பியவருக்கு அனுமதி கொடுப்பீராக; இன்னும் அவர்களுக்காக அல்லாஹ்விடம் நீர் மன்னிப்புக் கோருவீராக; நிச்சயமாக அல்லாஹ் மிக்க மன்னிப்பவன்; கிருபையுடையவன்.