هُنَالِكَ دَعَا زَكَرِيَّا رَبَّهٗ ۚ قَالَ رَبِّ هَبْ لِيْ مِنْ لَّدُنْكَ ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً ۚ اِنَّكَ سَمِيْعُ الدُّعَاۤءِ ( آل عمران: ٣٨ )
There only
هُنَالِكَ
அவ்விடத்தில்
invoked
دَعَا
பிரார்த்தித்தார்
Zakariya
زَكَرِيَّا
ஸகரிய்யா
his Lord
رَبَّهُۥۖ
அவரின் இறைவனை
he said
قَالَ
கூறினார்
"My Lord
رَبِّ
என் இறைவா
grant [for] me
هَبْ لِى
எனக்கு தா!
from Yourself
مِن لَّدُنكَ
உன் புறத்திலிருந்து
offspring
ذُرِّيَّةً
ஒரு சந்ததியை
pure Indeed, You
طَيِّبَةًۖ إِنَّكَ
நல்லது/நிச்சயமாக நீ
(are) All-Hearer
سَمِيعُ
நன்கு செவியுறுபவன்
(of) the prayer
ٱلدُّعَآءِ
பிரார்த்தனை
Hunaaalika da'aa Zakariyyaa Rabbahoo qaala Rabbi hab lee mil ladunka zurriyyatan taiyibatan innaka samee'ud du'aaa' (ʾĀl ʿImrān 3:38)
Abdul Hameed Baqavi:
(அப்பொழுது) ஜகரிய்யா, அவ்விடத்தில் (தனக்காகத்) தன் இறைவனிடம் பிரார்த்தித்து "என் இறைவனே! உன் புறத்திலிருந்து எனக்கொரு நல்ல சந்ததியை அளிப்பாயாக! நிச்சயமாக நீ பிரார்த்தனைகளை செவியேற்பவனாக இருக்கின்றாய்" என்று கூறினார்.
English Sahih:
At that, Zechariah called upon his Lord, saying, "My Lord, grant me from Yourself a good offspring. Indeed, You are the Hearer of supplication." ([3] Ali 'Imran : 38)