لَا يَسْـَٔمُ الْاِنْسَانُ مِنْ دُعَاۤءِ الْخَيْرِۖ وَاِنْ مَّسَّهُ الشَّرُّ فَيَـُٔوْسٌ قَنُوْطٌ ( فصلت: ٤٩ )
(Does) not get tired
لَّا يَسْـَٔمُ
சடைவடையமாட்டான்
man
ٱلْإِنسَٰنُ
மனிதன்
of praying
مِن دُعَآءِ
பிரார்த்திப்பதில்
(for) the good
ٱلْخَيْرِ
நன்மைக்காக
but if touches him
وَإِن مَّسَّهُ
அவனுக்கு நிகழ்ந்தால்
the evil
ٱلشَّرُّ
தீமைகள்
then he gives up hope
فَيَـُٔوسٌ
நிராசை அடைந்தவனாக
(and) despairs
قَنُوطٌ
நம்பிக்கை இழந்தவனாக
Laa yas'amul insaanu min du'aaa'il khairi wa im massa hush sharru fa ya'oosun qanoot (Fuṣṣilat 41:49)
Abdul Hameed Baqavi:
(பிரார்த்தனை செய்து) நன்மையைக் கேட்பதில் மனிதன் (ஒருபொழுதும்) சடைவதில்லை. எனினும், அவனை யாதொரு தீங்கு அணுகும் சமயத்தில் அவன் மனமுடைந்து நம்பிக்கையிழந்து விடுகின்றான்.
English Sahih:
Man is not weary of supplication for good [things], but if evil touches him, he is hopeless and despairing. ([41] Fussilat : 49)