Skip to main content

فَلَمَّا رَاٰىٓ اَيْدِيَهُمْ لَا تَصِلُ اِلَيْهِ نَكِرَهُمْ وَاَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيْفَةً ۗقَالُوْا لَا تَخَفْ اِنَّآ اُرْسِلْنَآ اِلٰى قَوْمِ لُوْطٍۗ   ( هود: ٧٠ )

But when
فَلَمَّا
ne zaman ki
he saw
رَءَآ
görünce
their hands
أَيْدِيَهُمْ
ellerinin
not reaching
لَا تَصِلُ
uzanmadığını
to it
إِلَيْهِ
ona
he felt unfamiliar of them
نَكِرَهُمْ
onlardan hoşlanmadı
and felt apprehension
وَأَوْجَسَ
ve içine düştü
from them
مِنْهُمْ
onlardan dolayı
[a fear]
خِيفَةًۚ
bir korku
They said
قَالُوا۟
dediler ki
"(Do) not fear
لَا تَخَفْ
korkma
Indeed we
إِنَّآ
biz
[we] have been sent
أُرْسِلْنَآ
gönderildik
to (the) people
إِلَىٰ قَوْمِ
kavmine
(of) Lut"
لُوطٍ
Lut

felemmâ raâ eydiyehüm lâ teṣilü ileyhi nekirahüm veevcese minhüm ḫîfeh. ḳâlû lâ teḫaf innâ ürsilnâ ilâ ḳavmi lûṭ. (Hūd 11:70)

Diyanet Isleri:

Ellerini ona uzatmadıklarını görünce, durumlarını beğenmedi ve içine korku düştü. Onlar, "Korkma, biz Lut milletine gönderildik" dediler.

English Sahih:

But when he saw their hands not reaching for it, he distrusted them and felt from them apprehension. They said, "Fear not. We have been sent to the people of Lot." ([11] Hud : 70)

1 Abdulbaki Gölpınarlı

Yemeğe el uzatmadıklarını görünce de halleri, hoşuna gitmedi ve onlardan, içine bir korku düştü. Dediler ki: Korkma, biz Lut kavmine gönderildik.