يٰصَاحِبَيِ السِّجْنِ ءَاَرْبَابٌ مُتَفَرِّقُوْنَ خَيْرٌ اَمِ اللّٰهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُۗ ( يوسف: ٣٩ )
yāṣāḥibayi
يَٰصَىٰحِبَىِ
O my two companions
دو دوست زندانی من
l-sij'ni
ٱلسِّجْنِ
(of) the prison!
دو دوست زندانی من
a-arbābun
ءَأَرْبَابٌ
Are lords
آیا خدایان پراکنده
mutafarriqūna
مُّتَفَرِّقُونَ
separate
آیا خدایان پراکنده
khayrun
خَيْرٌ
better
بهتر
ami
أَمِ
or
يا
l-lahu
ٱللَّهُ
Allah
خداوند
l-wāḥidu
ٱلْوَٰحِدُ
the One
یگانه
l-qahāru
ٱلْقَهَّارُ
the Irresistible?
بسیار چیره و مسلط
Yaa saahibayis sijni 'a-arbaabum mutafarriqoona khayrun amil laahul waahidul qahhaar
حسین تاجی گله داری:
ای رفقای زندانی من! آیا معبودان پراکنده (متعدد) بهترند یا الله یکتای قهار؟
English Sahih:
O [my] two companions of prison, are separate lords better or Allah, the One, the Prevailing? (Yusuf [12] : 39)
1 Mokhtasar Farsi (Persian)
سپس یوسف آن دو جوان زندانی را این‌گونه مورد خطاب قرار داد: آیا عبادت معبودهای گوناگون بهتر است، یا عبادت الله یگانه که شریکی ندارد، و بر دیگران چیره است، همان ذاتی‌که مغلوب نمی‌شود؟