Skip to main content

وَيَدْعُ الْاِنْسَانُ بِالشَّرِّ دُعَاۤءَهٗ بِالْخَيْرِۗ وَكَانَ الْاِنْسَانُ عَجُوْلًا   ( الإسراء: ١١ )

wayadʿu
وَيَدْعُ
And prays
و دعا می کند، و می طلبد
l-insānu
ٱلْإِنسَٰنُ
the man
انسان
bil-shari
بِٱلشَّرِّ
for evil
بدی را
duʿāahu
دُعَآءَهُۥ
(as) he prays
مانند دعا کردن او
bil-khayri
بِٱلْخَيْرِۖ
for the good
به نیکی
wakāna
وَكَانَ
And is
و بود
l-insānu
ٱلْإِنسَٰنُ
the man
انسان
ʿajūlan
عَجُولًا
ever hasty
بسیار شتابگر

Wa yad'ul insaanu bishsharri du'aaa 'ahoo bilkhayr; wa kaanal insaanu 'ajoola

حسین تاجی گله داری:

و انسان بدی‌ها را می‌طلبد، آن گونه که نیکی‌ها را طلب می‌کند، و انسان همیشه عجول است.

English Sahih:

And man supplicates for evil [when angry] as he supplicates for good, and man is ever hasty. (Al-Isra [17] : 11)

1 Mokhtasar Farsi (Persian)

و انسان همان‌گونه که خیر را برای خودش فرامی‌خواند، از روی جهلی که دارد هنگام خشم، بدی‌ها را برای خود و فرزند و مالش فرا می‌خواند، پس اگر دعایش به بدی را اجابت کنیم به‌طور قطع خودش، و مالش و فرزندش نابود خواهند شد، و انسان بر عجله آفریده شده است؛ از این رو، گاهی در آنچه به ضررش است شتاب می‌کند.