يَوْمَىِٕذٍ لَّا تَنْفَعُ الشَّفَاعَةُ اِلَّا مَنْ اَذِنَ لَهُ الرَّحْمٰنُ وَرَضِيَ لَهٗ قَوْلًا ( طه: ١٠٩ )
yawma-idhin
يَوْمَئِذٍ
(On) that Day
آن روز
lā
لَّا
not
سود نمی دهد
tanfaʿu
تَنفَعُ
will benefit
سود نمی دهد
l-shafāʿatu
ٱلشَّفَٰعَةُ
the intercession
شفاعت
illā
إِلَّا
except
مگر
man
مَنْ
(to) whom
کسی که
adhina
أَذِنَ
has given permission
اجازه داد
lahu
لَهُ
[to him]
به او
l-raḥmānu
ٱلرَّحْمَٰنُ
the Most Gracious
خدای رحمان
waraḍiya
وَرَضِىَ
and He has accepted
و راضی شد، و پسندید
lahu
لَهُۥ
for him
او را
qawlan
قَوْلًا
a word
سخن
Yawma 'izil laa tanfa'ush shafaa'atu illaa man azina lahur Rahmaanu wa radiya lahoo qawlaa
حسین تاجی گله داری:
آن روز شفاعت (هیچ کس) سود نمی‌بخشد، جز کسی‌که (الله) رحمان به او اجازه داده، و گفتار او را پسندیده است.
English Sahih:
That Day, no intercession will benefit except [that of] one to whom the Most Merciful has given permission and has accepted his word. (Taha [20] : 109)
1 Mokhtasar Farsi (Persian)
در آن روز بزرگ شفاعت هیچ شفاعت‌گری نفع نمی‌رساند مگر شفاعت‌گری که الله به او اجازه شفاعت دهد، و سخن او در شفاعت را بپسندد.