۞ وَعَنَتِ الْوُجُوْهُ لِلْحَيِّ الْقَيُّوْمِۗ وَقَدْ خَابَ مَنْ حَمَلَ ظُلْمًا ( طه: ١١١ )
waʿanati
وَعَنَتِ
And (will be) humbled
و خضوع کرد
l-wujūhu
ٱلْوُجُوهُ
the faces
چهره ها
lil'ḥayyi
لِلْحَىِّ
before the Ever-Living
(در برابر) زنده
l-qayūmi
ٱلْقَيُّومِۖ
the Self-Subsisting
پاینده
waqad
وَقَدْ
And verily
در حالي كه
khāba
خَابَ
will have failed
نا امید شد، شکست خورد
man
مَنْ
(he) who
کسی که
ḥamala
حَمَلَ
carried
به دوش گرفت
ẓul'man
ظُلْمًا
wrongdoing
ستمي
Wa 'anatil wujoohu lil Haiiyil Qaiyoomi wa qad khaaba man hamala zulmaa
حسین تاجی گله داری:
و (همۀ) چهرهها در برابر (الله) زندۀ پاینده فروتن میشود، و آن که (بار) ستم بر دوش دارد، ناکام (و مأیوس) میگردد.
English Sahih:
And [all] faces will be humbled before the Ever-Living, the Self-Sustaining. And he will have failed who carries injustice. (Taha [20] : 111)
1 Mokhtasar Farsi (Persian)
و چهرههای بندگان خوار گردد، و برای ذات زندهای که نمیمیرد و امور بندگانش را مدیریت و اداره میکند فروتنی کنند، و هرکس که با قرار دادن خویش در معرض نابودی، گناه به دوش کشد زیان دیده است.