Skip to main content

وَاِذْ قُلْنَا لِلْمَلٰۤىِٕكَةِ اسْجُدُوْا لِاٰدَمَ فَسَجَدُوْٓا اِلَّآ اِبْلِيْسَ اَبٰى ۗ  ( طه: ١١٦ )

wa-idh
وَإِذْ
And when
و هنگامي كه
qul'nā
قُلْنَا
We said
گفتيم
lil'malāikati
لِلْمَلَٰٓئِكَةِ
to the Angels
به فرشتگان
us'judū
ٱسْجُدُوا۟
"Prostrate
سجده كنيد
liādama
لِءَادَمَ
to Adam"
به آدم
fasajadū
فَسَجَدُوٓا۟
then they prostrated
پس سجده كردند
illā
إِلَّآ
except
مگر
ib'līsa
إِبْلِيسَ
Iblis;
ابليس
abā
أَبَىٰ
he refused
سر باز زد

Wa iz qulnaa lilma laaa'ikatis judoo li Aadama fasajadooo illaaa Iblees; abaa

حسین تاجی گله داری:

و (به یاد آور) آنگاه که به فرشتگان گفتیم: «برای آدم سجده کنید» پس (همگی) سجده کردند؛ جز ابلیس که سر باز زد.

English Sahih:

And [mention] when We said to the angels, "Prostrate to Adam," and they prostrated, except Iblees; he refused. (Taha [20] : 116)

1 Mokhtasar Farsi (Persian)

و - ای رسول- به یاد آور آن‌گاه که به فرشتگان گفتیم: برای احترام در برابر آدم علیه السلام سجده کنید، آن‌گاه همگی به سجده افتادند جز ابلیس- که همراه‌شان بود اما از آنها نبود- از روی تکبر از سجده سر باز زد.