22. حج آیه 59

بی‌تردید، آنان را به جایگاهی وارد می‌کند که از آن راضی باشند؛ و به راستی که الله دانای بردبار است.

وَالَّذِينَ هَاجَرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ قُتِلُوا أَوْ مَاتُوا لَيَرْزُقَنَّهُمُ اللَّهُ رِزْقًا حَسَنًا وَإِنَّ اللَّهَ لَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ و كساني كه در راه خدا هجرت كرده و سپس كشته شده يا مرده‌اند، بدون شك خداوند به آنان روزي نيك مي‌دهد و به يقين خداوند بهترين روزي دهندگان است.
لَيُدْخِلَنَّهُم مُّدْخَلًا يَرْضَوْنَهُ وَإِنَّ اللَّهَ لَعَلِيمٌ حَلِيمٌ قطعاً خداوند آنان را به جايگاهي كه آن را مي‌پسندند وارد خواهد كرد، و بي‌گمان خداوند دانا و شكيبا است.
(58) این مژده و نویدی بزرگ است برای کسانی که در راه خدا هجرت کرده، و از سرزمین و وطن خود بیرون رانده شده، و فرزندان و اموالشان را برای رضای خدا و یاری کردن دینش ترک نموده‌اند؛ و مزد چنین کسانی بر خداوند است، خواه بر بستر خویش بمیرند یا در میدان جهاد کشته شوند. (﴿لَيَرۡزُقَنَّهُمُ ٱللَّهُ رِزۡقًا حَسَنٗا﴾) بدون شک، خداوند به آنان جزا و نعمت نیکویی در جهان برزخ و در روز قیامت خواهد داد و آنها را وارد بهشت خواهد کرد که هر نوع خیر و برکت و هر نیکی و احسان و نعمت‌های قلبی و بدنی در آن وجود دارد. و احتمال دارد که معنی آیه چنین باشد: کسی که در راه خدا هجرت کند، خداوند روزی او را در دنیا به عهده گرفته، و به او روزی گسترده و نیکویی خواهد داد -خواه او بر بستر خود بمیرد یا شهید شود- و خداوند ضامن روزی او است. پس نباید گمان کرد که هر کس از سرزمین خود بیرون رود و اموالش را ترک نماید، فقیر و نیازمند خواهد شد، چون روزی‌دهندۀ او، بهترین روزی‌دهندگان است. و همان‌طور که خداوند خبر داده است، پیش آمد؛ و مهاجرین سرزمین و فرزندان و مال‌هایشان را در راستای یاری کردن دین خدا رها کردند، اما دیری نپایید که خداوند کشورها را برایشان فتح کرد و آنها را حاکم گرداند؛ و اموالی از آن کشورها و شهرها به غنیمت گرفتند که با آن، از ثروتمندترین مردم گردیدند. و بنابراین احتمال فرمودۀ:

(59) (﴿لَيُدۡخِلَنَّهُم مُّدۡخَلٗا يَرۡضَوۡنَهُۥ﴾) یا به این معنا است که خداوند فتح ممالک را -به خصوص فتح مکۀ مکرمه را- نصیب آنان می‌گرداند، که ـ واقعاً ـ مسلمانان در حالت خوشحالی و خشنودی وارد آن شدند. یا منظور از آن، روزیِ آخرت است که عبارت است از داخل شدن به بهشت. پس آیه هر دو روزی -روزی دنیا و روزیِ آخرتِ‌- را در بر دارد، و مانعی نیست که نعمتِ دنیا و آخرت هردو مورد نظر باشند، و این معنی نیز صحیح است. (﴿وَإِنَّ ٱللَّهَ لَعَلِيمٌ﴾) و خداوند به ظاهر و باطن، و گذشته و آینده آگاه است. (﴿حَلِيمٞ﴾) بردبار و شکیباست؛ مردم از فرمان وی سرپیچی می‌کنند، و با گناهان بزرگ به مبارزۀ با او برمی‌خیزند، اما او فوراً آنها را به عذاب گرفتار نمی‌سازد، با اینکه بر این کار توانایی کامل دارد، بلکه روزی آنها را پیوسته و پی در پی می‌دهد، و فضل خویش را بر آنان سرازیر می‌نماید.

آنان را به جايى درآورد كه از آن خشنود باشند. و هر آينه خدا دانا و شكيباست

آنان را حتما به جايگاهى كه آن را مى‌پسندند وارد مى‌كند، و شك نيست كه خداوند داناى بردبار است

بی‌شک آنان را به جایگاهی که آن را می‌پسندند درآورد، و به راستی خداوند دانای بردبار است‌

مسلماً آنان را به جایگاهی که آن را می پسندند وارد می کند؛ و بی تردید خدا دانا و بردبار است

و بی‌گمان آنها را (در بهشت) منزلی عنایت کند که بسیار بدان خشنود باشند، و همانا خدا (بر احوال خلق) دانا و (بر گناهانشان) بردبار است

هر آینه درآردشان خدا جایگاهی که بپسندندش و هر آینه خدا است دانای بردبار

آنان را به جايگاهى كه آن را مى‌پسندند درخواهد آورد، و شك نيست كه خداوند دانايى بردبار است

بی‌گمان آنان را در جایگاهی که آن را می‌پسندند همی در خواهد آورد. و همانا خدا به‌راستی بسی دانای بردبار است

بى‌تردید خداوند آنان را به جایگاهی وارد مى‌کند که مورد رضایتشان باشد، همانا خداوند دانا و بردبار است

خداوند چنین کسانی را به جایگاهی وارد می‌کند که از آن راضی و خوشنود خواهند بود. بی‌گمان خدا کاملاً آگاه (از اعمال این بندگان جان فدا، و) شکیبا است (و در پاداش دادن به مؤمنان، و کیفر رساندن به کافران عجله و شتاب نمی‌کند)

خداوند آنان را در محلی وارد می‌کند که از آن خشنود خواهند بود؛ و خداوند دانا و بردبار است

هر آينه آنان را به جايى در آورد كه مى‌پسندند، و همانا خدا دانا و بردبار است- به عقوبت شتاب نمى‌كند