اِذْ تَلَقَّوْنَهٗ بِاَلْسِنَتِكُمْ وَتَقُوْلُوْنَ بِاَفْوَاهِكُمْ مَّا لَيْسَ لَكُمْ بِهٖ عِلْمٌ وَّتَحْسَبُوْنَهٗ هَيِّنًاۙ وَّهُوَ عِنْدَ اللّٰهِ عَظِيْمٌ ۚ ( النور: ١٥ )
iz talaqqawnahoo bi alsinatikum wa taqooloona bi afwaahikum maa laisa lakum bihee 'ilmunw wa tahsaboo nahoo haiyinanw wa huwa 'indl laahi 'azeem
حسین تاجی گله داری:
زمانی که آن (شایعه) را از زبان یکدیگر میگرفتید، و با دهان خود سخنی میگفتید که به آن علم (و یقین) نداشتید، و آن را سهل (و کوچک) میپنداشتید در حالیکه آن نزد الله بسیار بزرگ است.
English Sahih:
When you received it with your tongues and said with your mouths that of which you had no knowledge and thought it was insignificant while it was, in the sight of Allah, tremendous. (An-Nur [24] : 15)
1 Mokhtasar Farsi (Persian)
آنگاه که این بهتان را به یکدیگر روایت میکردید، و با وجود دروغ بودنش آن را دهان به دهان نقل میکردید؛ حال آنکه هیچ دانشی به آن نداشتید، و گمان میکردید سهل و آسان است، درحالیکه نزد الله [گناه بسیار] بزرگ است؛ چون دروغ و اتهامزدن به انسان پاک را دربردارد.