مَثَلُ مَا يُنْفِقُوْنَ فِيْ هٰذِهِ الْحَيٰوةِ الدُّنْيَا كَمَثَلِ رِيْحٍ فِيْهَا صِرٌّ اَصَابَتْ حَرْثَ قَوْمٍ ظَلَمُوْٓا اَنْفُسَهُمْ فَاَهْلَكَتْهُ ۗ وَمَا ظَلَمَهُمُ اللّٰهُ وَلٰكِنْ اَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُوْنَ ( آل عمران: ١١٧ )
Masalu maa yunfiqoona fee haazihil hayaatid dunyaa kamasali reehin feehaa sirrun as aabat harsa qawmin zalamooo anfusahum fa ahlakath; wa maa zalamahumul laahu wa laakin anfusahum yazlimoon
حسین تاجی گله داری:
مثل آنچه (کافران) در این زندگی دنیا انفاق میکنند؛ همانند بادی است که در آن سرمای سخت و سوزانی است که به کشتزار قومی که بر خود ستم کردهاند؛ برسد، و آن را نابود سازد. الله به آنها ستم نکرده، بلکه آنها خود بر خویشتن ستم کردهاند.
English Sahih:
The example of what they spend in this worldly life is like that of a wind containing frost which strikes the harvest of a people who have wronged themselves [i.e., sinned] and destroys it. And Allah has not wronged them, but they wrong themselves. (Ali 'Imran [3] : 117)
1 Mokhtasar Farsi (Persian)
مثال آنچه این کافران در راههای خیر انفاق میکنند، و ثوابش که در انتظار آن هستند، مانند بادی دارای سرمای شدید است که به کشتزار مردمی که با انجام گناهان و غیر آن بر خود ستم کردهاند بوزد و آن را نابود سازد، درحالیکه خیر زیادی از آن انتظار داشتهاند، پس همانگونه که چنین بادی کشتزار را از بین میبرد و کشتزار هیچ سودی نمیرساند، کفر نیز ثواب اعمال آنها را که به آن امید بسته بودند، از بین میبرد، و الله بر آنها ستم نکرده است- الله برتر از آن است که ستم کند- بلکه آنها خود بهسبب کفر به الله و تکذیب رسولانش، بر خویشتن ستم روا داشتند.