Skip to main content

يٰحَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِۚ مَا يَأْتِيْهِمْ مِّنْ رَّسُوْلٍ اِلَّا كَانُوْا بِهٖ يَسْتَهْزِءُوْنَ   ( يس: ٣٠ )

yāḥasratan
يَٰحَسْرَةً
Alas
ای افسوس، ای دریغ
ʿalā
عَلَى
for
بر
l-ʿibādi
ٱلْعِبَادِۚ
the servants!
بندگان
مَا
Not
نمی آید ایشان را
yatīhim
يَأْتِيهِم
came to them
نمی آید ایشان را
min
مِّن
any
از
rasūlin
رَّسُولٍ
Messenger
پيامبري
illā
إِلَّا
but
مگر
kānū
كَانُوا۟
they did
آن را استهزا می کردند
bihi
بِهِۦ
mock at him
آن را استهزا می کردند
yastahziūna
يَسْتَهْزِءُونَ
mock at him
آن را استهزا می کردند

Yaa hasratan 'alal 'ibaad; maa yaateehim mir Rasoolin illaa kaanoo bihee yastahzi 'oon

حسین تاجی گله داری:

ای افسوس بر (این) بندگان، هیچ پیامبری به سوی آن‌ها نمی‌آمد مگر اینکه او را استهزاء می‌کردند!

English Sahih:

How regretful for the servants. There did not come to them any messenger except that they used to ridicule him. (Ya-Sin [36] : 30)

1 Mokhtasar Farsi (Persian)

پشیمانی و افسوس بر بندگان تکذیب‌ کننده در روز قیامت آن‌گاه که عذاب را مشاهده می‌کنند؛ این امر به آن سبب است که در دنیا هر رسولی را که از جانب الله نزدشان آمد به تمسخر و ریشخند گرفتند، پس سرانجام آنها در روز قیامت به‌سبب کوتاهی در حق الله، پشیمانی است.