Skip to main content

مَآ اَفَاۤءَ اللّٰهُ عَلٰى رَسُوْلِهٖ مِنْ اَهْلِ الْقُرٰى فَلِلّٰهِ وَلِلرَّسُوْلِ وَلِذِى الْقُرْبٰى وَالْيَتٰمٰى وَالْمَسٰكِيْنِ وَابْنِ السَّبِيْلِۙ كَيْ لَا يَكُوْنَ دُوْلَةً ۢ بَيْنَ الْاَغْنِيَاۤءِ مِنْكُمْۗ وَمَآ اٰتٰىكُمُ الرَّسُوْلُ فَخُذُوْهُ وَمَا نَهٰىكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوْاۚ وَاتَّقُوا اللّٰهَ ۗاِنَّ اللّٰهَ شَدِيْدُ الْعِقَابِۘ   ( الحشر: ٧ )

مَّآ
What
آن چه
afāa
أَفَآءَ
(was) restored
غنیمت داد، بهره جنگی نصیب کرد
l-lahu
ٱللَّهُ
(by) Allah
خداوند
ʿalā
عَلَىٰ
to
بر
rasūlihi
رَسُولِهِۦ
His Messenger
فرستاده‌اش
min
مِنْ
from
از
ahli
أَهْلِ
(the) people
اهل
l-qurā
ٱلْقُرَىٰ
(of) the towns
مکه
falillahi
فَلِلَّهِ
(it is) for Allah
پس برای خدا
walilrrasūli
وَلِلرَّسُولِ
and His Messenger
و برای رسول
walidhī
وَلِذِى
and for those
و برای صاحب
l-qur'bā
ٱلْقُرْبَىٰ
(of) the kindred
خويشاوندي
wal-yatāmā
وَٱلْيَتَٰمَىٰ
and the orphans
و يتيمان
wal-masākīni
وَٱلْمَسَٰكِينِ
and the needy
و مستمندان
wa-ib'ni
وَٱبْنِ
and
و در راه مانده
l-sabīli
ٱلسَّبِيلِ
the wayfarer
و در راه مانده
kay
كَىْ
that
تا اینکه نباشد
لَا
not
تا اینکه نباشد
yakūna
يَكُونَ
it becomes
تا اینکه نباشد
dūlatan
دُولَةًۢ
a (perpetual) circulation
دست به دست گردیدن
bayna
بَيْنَ
between
بين
l-aghniyāi
ٱلْأَغْنِيَآءِ
the rich
توانگران
minkum
مِنكُمْۚ
among you
از شما
wamā
وَمَآ
And whatever
و آن چه
ātākumu
ءَاتَىٰكُمُ
gives you
داد به شما، فرمان داد به شما
l-rasūlu
ٱلرَّسُولُ
the Messenger
پيامبر
fakhudhūhu
فَخُذُوهُ
take it
پس بگیرید آن را
wamā
وَمَا
and whatever
و آن چه
nahākum
نَهَىٰكُمْ
he forbids you
نهی کرد شما را
ʿanhu
عَنْهُ
from it
از آن
fa-intahū
فَٱنتَهُوا۟ۚ
refrain
پس باز ایستید، پس اطاعت کنید
wa-ittaqū
وَٱتَّقُوا۟
And fear
و پروا كنيد
l-laha
ٱللَّهَۖ
Allah
خداوند
inna
إِنَّ
Indeed
همانا
l-laha
ٱللَّهَ
Allah
خداوند
shadīdu
شَدِيدُ
(is) severe
سخت
l-ʿiqābi
ٱلْعِقَابِ
(in) penalty
كيفر

Maaa afaaa'al laahu 'alaa Rasoolihee min ahlil quraa falillaahi wa lir Rasooli wa lizil qurbaa wal yataamaa walmasaakeeni wabnis sabeeli kai laa yakoona doolatam bainal aghniyaaa'i minkum; wa maaa aataakumur Rasoolu fakhuzoohu wa maa nahaakum 'anhu fantahoo; wattaqul laaha innal laaha shadeedul-'iqaab

حسین تاجی گله داری:

و آنچه الله از (اموال) اهل آبادی‌ها به پیامبرش بازگردانده (و بخشیده) است، پس از آنِ الله و رسول، و خویشاوندان او، و یتیمان، و بی‌نوایان، و در راه ماندگان است. تا (این اموال) در میان ثروتمندان شما دست به دست نشود، و آنچه که رسول الله به شما بدهد آن را بگیرید، و از آنچه که شما را از آن نهی کرده است پس خودداری کنید، و از الله بترسید، بی‌گمان الله سخت‌کیفر است.

English Sahih:

And what Allah restored to His Messenger from the people of the towns – it is for Allah and for the Messenger and for [his] near relatives and orphans and the needy and the [stranded] traveler – so that it will not be a perpetual distribution among the rich from among you. And whatever the Messenger has given you – take; and what he has forbidden you – refrain from. And fear Allah; indeed, Allah is severe in penalty. (Al-Hashr [59] : 7)

1 Mokhtasar Farsi (Persian)

آنچه الله از اموال ساکنان این آبادی‌ها بدون پیکار به رسولش ارزانی داشت از آنِ الله است، که آن را برای هرکس بخواهد قرار می‌دهد، و ملکیت آن برای رسول صلی الله علیه وسلم، و خویشاوندان او از بنی‌هاشم و بنی‌المطلب است؛ این مورد، جایگزینی است برای آنها به جای صدقه‌ای که از آن محروم شده‌اند، و از آنِ ایتام و فقرا، و مسافری که توشه‌اش را تمام کرده است؛ تا مال، فقط میان ثروتمندان دست به دست نشود و فقیران از آن محروم نگردند، و - ای مؤمنان- هر اندازه از اموال فیء که رسول صلی الله علیه وسلم به شما داد بگیرید، و از آنچه شما را از آن بازداشت دست بکشید، و از الله با اجرای اوامر، و اجتناب از نواهی او بترسید، که الله سخت‌کیفر است پس از کیفرش بترسید.