72. جن آیه 4

و اینکه سفیه [و نادانِ] ما [= شیطان] دربارۀ الله سخنان ناروایی می‌گفت؛

وَأَنَّهُ تَعَالَى جَدُّ رَبِّنَا مَا اتَّخَذَ صَاحِبَةً وَلَا وَلَدًا عظمت پروردگار ما متعالي
است نه همسري گيرد و نه فرزندي دارد.
وَأَنَّهُ كَانَ يَقُولُ سَفِيهُنَا عَلَى اللَّهِ شَطَطًا و سفيه ما در باره خدا سخناني به ناحق مي
گفت.
(3) (﴿وَأَنَّهُۥ تَعَٰلَىٰ جَدُّ رَبِّنَا﴾) جلال
و عظمت خداوند والاست، و نام‌هایش مقد‌ّس می‌باشد. (﴿مَا ٱتَّخَذَ صَٰحِبَةٗ وَلَا وَلَدٗا﴾) او
همسر و فرزندی برنگرفته است. پس آنها از والا بودن شأن و شکوه خداوند به این پی بردند که او از
داشتن همسر و فرزند پاک است؛ چون در هر صفت کمالی دارای شأن و عظمت است، و داشتن همسر و فرزند با
این چیز منافات دارد، چون برگرفتن زن و فرزند با کمال بی‌نیازی متضاد است.

(4) (﴿وَأَنَّهُۥ كَانَ يَقُولُ سَفِيهُنَا عَلَى ٱللَّهِ شَطَطٗا﴾) کم‌خردان
ما، دربارۀ خداوند سخنان نادرستی می‌گفتند. و آنچه آنها را به گفتن چنین سخنانی وادار کرد، کم‌خردی
آنها بود، وگرنه چنانچه هوشیار و فهمیده ‌بودند می‌دانستند که چه بگویند.

و سفيه ما در باره خدا سخنانى به ناحق مى‌گفت

و اين كه كم خرد ما، در باره‌ى خدا پريشان مى‌گفت و دروغ مى‌بست

و نادان ما بود که در حق خداوند، پریشان می‌گفت‌

و اینکه سبک مغز و نادان ما همواره درباره خدا سخنی دور از حق می گفت [که او دارای همسر و فرزند است]

و البته سفیهان و بی‌خردان ما به خدا دروغ می‌بستند (که به او فرزندی مسیح و عزیر و فرشتگان را نسبت دادند)

و آنکه بود می‌گفت کم‌خرد ما بر خدا یاوه (بیهده) را

و [شگفت‌] آنكه كم خرد ما، در باره خدا سخنانى ياوه مى‌سرايد

«و اینکه بی‌گمان کم‌‌خردمان، درباره‌ی خدا سخنانی یاوه و پراکنده می‌سراییده است.»

و سفیهان ما درباره‌ی خداوند سخنى ناحقّ مى‌گفتند. [که او همسر و فرزند دارد]

نادانان ما درباره‌ی خداوند سخنان ناروائی می‌گفته‌اند

و اینکه سفیه ما (ابلیس) درباره خداوند سخنان ناروا می‌گفت

و همانا نابخرد از ما بر خدا دروغ و ناروا گفت- نسبت زن و فرزند به او داد