وَلَىِٕنْ اَذَقْنَا الْاِنْسَانَ مِنَّا رَحْمَةً ثُمَّ نَزَعْنٰهَا مِنْهُۚ اِنَّهٗ لَيَـُٔوْسٌ كَفُوْرٌ ( هود: ٩ )
wala-in adhaqnā
وَلَئِنْ أَذَقْنَا
And if We give man a taste
നാം ആസ്വദി(അനുഭവി)പ്പിച്ചുവെങ്കില്‍
l-insāna
ٱلْإِنسَٰنَ
We give man a taste
മനുഷ്യന്നു, മനുഷ്യനെ
minnā
مِنَّا
(of) Mercy from Us
നമ്മുടെ പക്കല്‍ നിന്നു, നമ്മുടെ വകയായി
raḥmatan
رَحْمَةً
(of) Mercy from Us
ഒരു കാരുണ്യം, വല്ല കരുണയും
thumma
ثُمَّ
then
പിന്നീടു
nazaʿnāhā
نَزَعْنَٰهَا
We withdraw it
അതിനെ നാം നീക്കം ചെയ്തു
min'hu
مِنْهُ
from him
അവനില്‍നിന്നു
innahu
إِنَّهُۥ
indeed, he
നിശ്ചയമായും അവന്‍
layaūsun
لَيَـُٔوسٌ
(is) despairing
(വളരെ) നിരാശന്‍ (തന്നെ) ആയിരിക്കും
kafūrun
كَفُورٌ
(and) ungrateful
നന്ദികെട്ട, നന്ദികെട്ടവന്‍.
Wa la'in azaqnal insaana minnaa rahmatan summa naza'naahaa minhu, innahoo laya'oosun kafoor (Hūd 11:9)
English Sahih:
And if We give man a taste of mercy from Us and then We withdraw it from him, indeed, he is despairing and ungrateful. (Hud [11] : 9)
Karakunnu/Elayavoor (കാരകുന്ന് & എളയാവൂര്):
നാം മനുഷ്യനെ നമ്മില്‍ നിന്നുള്ള അനുഗ്രഹം ആസ്വദിപ്പിക്കുകയും പിന്നെ അത് എടുത്ത് മാറ്റുകയും ചെയ്താല്‍ അവന്‍ വല്ലാതെ നിരാശനും നന്ദികെട്ടവനുമായിത്തീരുന്നു. (ഹൂദ് [11] : 9)