وَكَانَ يَأْمُرُ اَهْلَهٗ بِالصَّلٰوةِ وَالزَّكٰوةِۖ وَكَانَ عِنْدَ رَبِّهٖ مَرْضِيًّا ( مريم: ٥٥ )
wakāna
وَكَانَ
And he used
അദ്ദേഹം ആയിരുന്നു
yamuru
يَأْمُرُ
(to) enjoin
ആജ്ഞാപിക്കും
ahlahu
أَهْلَهُۥ
(on) his people
തന്റെ ആള്ക്കാരോട്, സ്വന്തക്കാരോട്
bil-ṣalati
بِٱلصَّلَوٰةِ
the prayer
നമസ്കാരത്തിനു
wal-zakati
وَٱلزَّكَوٰةِ
and zakah
സക്കാത്തിനും, വിശുദ്ധധര്മ്മത്തിനും
wakāna
وَكَانَ
and was
ആകുകയും ചെയ്തിരുന്നു
ʿinda rabbihi
عِندَ رَبِّهِۦ
near his Lord
തന്റെ രക്ഷിതാവിന്റെ അടുക്കല്
marḍiyyan
مَرْضِيًّا
pleasing
സുസമ്മതന്, തൃപ്തന്
Wa kaana yaamuru ahlahoo bis Salaati waz zakaati wa kaana 'inda Rabbihee mardiyyaa (Maryam 19:55)
English Sahih:
And he used to enjoin on his people prayer and Zakah and was to his Lord pleasing [i.e., accepted by Him]. (Maryam [19] : 55)
Karakunnu/Elayavoor (കാരകുന്ന് & എളയാവൂര്):
അദ്ദേഹം തന്റെ ആള്ക്കാരോട് നമസ്കാരം നിര്വഹിക്കാനും സകാത്ത് നല്കാനും കല്പിച്ചു. അദ്ദേഹം തന്റെ നാഥന്ന് ഏറെ പ്രിയപ്പെട്ടവനായിരുന്നു. (മര്യം [19] : 55)