Al-Isra Ayah 76

Në të vërtetë, ata po përpiqen të të trembin që të të dëbojnë ty nga vendi, por atëherë, ata do të qëndronin vetëm pak kohë pas ikjes sate.

Ata të shtrënguan në tokë, me qëllim që të të dëbonin prej saj. Por, atëherë, edhe ata nuk do të mbeteshin gjatë pas teje. -
Për shkak të urrejtjes së madhe që kanë për ty, ata nuk e durojnë dot qëndrimin tënd mes tyre, prandaj përpiqen me çdo mjet për të dëbuar prej vendit tënd. Por nëse do ta bënin diçka të tillë, ata nuk do të qëndronin gjatë pas teje, sepse ndëshkimi do t’i përpinte shumë shpejt. Ky është ligji i pandryshueshëm i Zotit për të gjithë popujt. Çdo popull që refuzon profetin e vet dhe e dëbon nga vendi, e kapi dënimi që në këtë jetë. Kështu ndodhi edhe me ata që bënë komplot kundër Muhamedit (a.s) dhe e dëbuan atë nga Meka. Mbi ta goditi dënimi i Zotit ditën e Bedrit. Atë ditë u vranë krerët më të rëndësishëm të Kurejshve dhe u zbeh fuqia dhe fama e tyre. Allahu qoftë i lavdëruar për gjithçka! Këto ajete tregojnë se nevoja e robit për Zotin është shumë e madhe. Robi gjithmonë ka nevojë për forcim e plotësim të imanit të tij nga Zoti. Robi gjithmonë duhet të jetë i lidhur fort me Zotin e tij dhe t’i përgjërohet Atij për t’ia forcuar besimin. Nga ana tjetër, robi duhet të kryejë çdo gjë që bën të mundur forcimin e konsolidimin e imanit të tij. Me përpjekje të sinqerta dhe të vërteta, me adhurime e vepra të mira dhe me mbështetje të plotë te Zoti, duke iu lutur Atij për qëndrueshmërinë e imanit, arrihet qëndrueshmëria e vijueshmëria në besim. Mendoni pak! Zoti i drejtohet Profetit të Tij dhe i thotë: “Nëse nuk do të të kishim forcuar, ti do të kishe anuar pak nga ta.” Kur Profeti është në këtë nevojë të madhe për Zotin, që ta forcojë dhe ruajë nga devijimi, atëherë si mund të mendosh për gjendjen e të tjerëve, që janë shumë poshtë tij?! Ky ajet është, gjithashtu, një kujtim i Zotit për mirësitë që i ka bërë Profetit të Tij, duke e ruajtur nga e keqja dhe devijimi. Kjo tregon se Allahu i Lartësuar e dëshiron dhe kënaqet që njerëzit t’i kujtojnë mirësitë e shumta që Ai u ka dhuruar, më e rëndësishmja e të cilave është ruajtja nga devijimi në kushte jashtëzakonisht të vështira, që janë larguese nga besimi. Le të kujtojnë gjithmonë se si Allahu i ka ruajtur mes furtunës së sprovave dhe i ka forcuar në besimin e tyre. Nga ajeti kuptojmë se sa më të shumta të jenë mirësitë e Zotit ndaj robit dhe sa më e lartë të jetë grada e tij, aq më i madh e i shumëfishuar është gjynahu dhe përgjegjësia, nëse njeriu bie në gabim, sepse Allahu i tha Profetit të Tij: “Atëherë, Ne do të të bënim të vuaje mundimin e dyfishtë në këtë jetë dhe pas vdekjes, dhe pastaj nuk do të gjeje asnjë ndihmëtar kundër Nesh.”