Zoti ynë! Na bëj muslimanë të përulur ndaj Teje! Bëj që edhe pasardhësit tanë të jenë një popull musliman i përulur ndaj Teje! -
Thelbi i Islamit është përulje e plotë e zemrës dhe ndaj Zotit të saj, që rrjedhon detyrmisht në nënshtrimin e gjithë qënies ndaj Krijuesit të Madhëruar.
Na i trego rregullat e adhurimit tonë -
Duke qenë se Islami nënkupton edhe nënshtrimin me veprime konkrete, ata u lutën që Allahu i Lartësuar t’ua mësonte adhurimet në mënyrë të shtjelluar. Ata thanë: “Ue erinâ menâsikenâ”, domethënë: “Na i trego adhurimet tona”, apo më shkoqur: “Na i trego sikur t’i shihnim me sy ato adhurime”. Pra, i kërkuan një sqarim shumë të hollësishëm, që t’u dukej sikur po i shihnin me sy. Fjala “menâsikenâ” (adhurimet tona) mund të ketë si qëllim të gjitha veprat e ritet e haxhit, sikurse tregon edhe konteksti i këtyre ajeteve. Por, gjithashtu, ajo mund të tregojë edhe diçka më përfshirëse se këto adhurime të veçanta. Ka mundësi që ata të jenë lutur që Allahu i Lartësuar t'ua sqaronte atyre të gjitha çështjet e fesë, të gjitha adhurimet që përmban Islami, sikurse kuptohet drejtpërdrejt nga fjala: “adhurimet”, e cila është në numrin shumës. Ajo mund të përfshijë të gjitha adhurimet e Islamit, edhe pse ky term përdoret më së shumti për ritet e haxhit. Në përgjithësi, lutja e tyre konsistonte në arritjen e dijes së dobishme dhe të punës me të, për vetë ata dhe për pasardhësit e mëvonshëm. Pra ata u lutën për të mësuar dijen e dobishme dhe për të bërë vepra të mira, sipas kësaj dijeje. Por në dua-në e tyre, ata përmendën edhe një detaj shumë të rëndësishëm:
dhe na e prano pendimin tonë! Ti je Pranuesi i pendimit, Mëshirëploti! -
Ata u lutën që Allahu t'ua pranonte pendimin, sepse sado që robi të përpiqet t'i përsosë adhurimet e tij ndaj Allahut të Madhëruar, ai patjetër që do të bëjë gabime. Këto gabime e bëjnë të domosdoshëm pendimin tek Allahu Falës dhe Mëshirëplotë.