وَمَنْ يَّعْمَلْ مِنَ الصّٰلِحٰتِ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَا يَخٰفُ ظُلْمًا وَّلَا هَضْمًا ( طه: ١١٢ )
waman
وَمَن
But (he) who
E kushdo që
yaʿmal
يَعْمَلْ
does
punon
mina
مِنَ
of
nga
l-ṣāliḥāti
ٱلصَّٰلِحَٰتِ
the righteous deeds
të mirat
wahuwa
وَهُوَ
while he
duke qenë ai
mu'minun
مُؤْمِنٌ
(is) a believer
besimtar
falā
فَلَا
then not
atëherë nuk
yakhāfu
يَخَافُ
he will fear
ai do t'i frikësohet
ẓul'man
ظُلْمًا
injustice
(ndonjë) zullumi
walā
وَلَا
and not
dhe as
haḍman
هَضْمًا
deprivation
(ndonjë) pakësimi.
Wa mai ya'mal minas saalihaati wa huwa mu'minun falaa yakhaafu zulmanw wa laa hadmaa (Ṭāʾ Hāʾ 20:112)
English Sahih:
But he who does of righteous deeds while he is a believer – he will neither fear injustice nor deprivation. (Taha [20] : 112)
Sherif Ahmeti:
Kush është besimtar dhe bën vepra të mira, ai nuk i frikësohet ndonjë padrejtësie e as ndonjë mungese (në shpërblim) (Taha [20] : 112)