Ai, të Cilit i takon sundimi i qiejve dhe i Tokës... -
Allahu i Lartësuar është i Vetmi që administron të gjitha çështjet në qiell dhe në Tokë. Gjithçka në to është pronë e Allahut dhe të gjithë janë robër të Tij, të nënshtruar përpara madhështisë së Tij, të përulur përpara Rububijes së Tij, të varfër dhe nevojtarë për mëshirën e Tij. Allahu i Madhëruar dhe i Lavdëruar e përshkruan Veten e Tij, duke thënë:
Asnjë bir nuk ka lindur Ai e asnjë ortak nuk ka në sundimin e Tij. -
E si të ketë Ai djalë ose partner, që të marrë pjesë në pushtetin e Tij, kur dihet se Ai është Pronari i gjithçkaje dhe çdo gjë tjetër është pronë dhe krijesë e Tij?! Ai është Sunduesi, kurse çdo gjë tjetër është e sunduar dhe e nënshtruar ndaj Tij. Ai është i Pasuri në veten e Tij, që nuk ka nevojë për të tjerët dhe është i Pasur në çdo aspekt, ndërsa gjithë të tjerët janë të krijuar, të varfër dhe nevojtarë tek Ai. Varfëria e tyre është pjesë e pandashme e qenies së tyre në çdo aspekt. E si mund të mendohet që Ai të ketë partner dhe shokë në pushtetin dhe mbretërimin e Tij, kur të gjitha çështjet e të gjitha krijesave janë në dorën e Tij?! Asgjë nuk mund të lëvizë ose qëndrojë në prehje dhe asgjë nuk mund të funksionojë ndryshe, por veçse me dëshirën dhe vullnetin e Tij?! I madhëruar dhe larg çdo të mete është Allahu i Lartësuar. Ata që e përshkruan Allahun me të tilla cilësi të ulta nuk e madhëruan Atë ashtu siç i takon Atij dhe nuk e respektuan madhështinë e Tij. Prandaj i Madhëruari thotë:
Ai krijoi çdo gjë, duke e përcaktuar në mënyrë të qartë e me urtësi. -
Kjo përfshin botën e sipërme dhe botën e poshtme, botën e kafshëve, bimëve dhe sendeve, pra, gjithçka. Pastaj Ai thotë: "... duke e përcaktuar në mënyrë të qartë e me urtësi." Pra, çdo krijese i dha gjithçka që i përshtatet krijimit të saj, ashtu sikurse e kërkon urtësia e Tij. Çdo mendje e shëndetshme nuk mund ta përfytyrojë krijesën e Zotit ndryshe nga ajo si e ka përcaktuar Zoti të jetë. Madje çdo pjesë dhe gjymtyrë e një krijese është në vendin ku duhet të jetë, me masën formën dhe funksionin e saj, sikurse ka thënë Allahu i Lartësuar në një ajet tjetër: "Madhëroje Zotin tënd, më të Lartësuarin, i Cili krijoi dhe përsosi, i Cili përcaktoi e orientoi..." El Ea'la 1 - 3. Ose në një ajet tjetër: “Zoti ynë është Ai që çdo gjëje i ka dhënë formën e vet (të krijimit), dhe pastaj e ka udhëzuar?” [Ta ha 50]. Pasi përmendi madhështinë e Tij, cilësitë e Tij të plota dhe mirësitë e Tij të shumta, Allahu i Madhëruar na tregon se të gjitha këto janë argument i padiskutueshëm që Ai duhet të jetë i vetmi i Adhuruar, të Cilin duhet ta duash me gjithë shpirt, ta madhërosh dhe përulesh para Tij me gjithë qenien tënde. Vetëm Atij duhet t’ia përkushtosh sinqeritetin e plotë në adhurim, si Një dhe i Vetëm. Prandaj dhe në ajetet në vijim është shumë me vend që Allahu i Madhëruar të na përmendë kotësinë dhe pavlefshmërinë e adhurimit të çdo gjëje tjetër.