As-Sajdah Ayah 18

Vallë! A është besimtari njësoj si keqbërësi? Jo, ata nuk janë të barabartë.

Allahu i Madhëruar na tërheq vëmendjen që ta vemë në përdorim logjikën e pastër, që të bëjë dallimin mes gjërave të kundërta dhe të gjykojë drejt për të bërë zgjedhjen e duhur. Urtësia e kërkon që të mos barazojmë mes gjërave të kundërta.


Atëherë, a është, vallë, besimtari, njëlloj si ai jashtë rrugës (së adhurimit dhe bindjes ndaj Allahut)? - Besimtari e ka ndërtuar dhe mbushur zemrën e tij me iman dhe e ka nënshtruar të gjithë qënien e tij për të zbatuar sheriatin e Zotit në jetën e tij. Duke qenë se imani i tij ishte i pastër dhe i vërtetë e i sinqertë, atëherë ai la gjurmët e veta në veprat e robit. Kështu ky besimtar kurrë nuk u afrohet veprave që zemërojnë Allahun dhe që bien ndesh me imanin e tij. Ndërsa el-fasik është ai i cili e ka dëmtuar dhe prishur zemrën e tij. Ajo zemër nuk është e ndërtuar me iman. Besimi në Zotin nuk ndikon dhe as që ka vend në atë zemër. Duke qenë se në zemrën e tij nuk ka iman të pastër, të vërtetë, të sigurt dhe të sinqertë, atëherë kjo do të shfaqet dhe do të lërë gjurmë edhe në veprat e tij. Trupi i tij i nënshtrohet injorancës dhe padrejtësisë dhe nuk e sheh për gjë që të bëjë çdo lloj gjynahu dhe ligësie që bie ndesh me imanin në Zotin. Kështu, ky njeri endet shumë larg bindjes ndaj Zotit. Prandaj quhet fasik, pra që ka dalë nga kufijtë e vendosura nga Zoti. Allahu i Lartësuar na drejton një pyetje dhe na bën që të mendojmë me kujdes: a janë njëlloj këta dy grupe ose këto dy lloji njerëzish? Përgjigjia sigurisht është:


Jo! Këta kurrsesi nuk mund të jenë të barabartë. - Si nga ana logjike ashtu edhe nga ana fetare dhe sipas gjykimit të sheriatit këto dy lloje nuk mund të kenë të njëjtën gjykim. Ashtu siç nuk janë njëlloj nata me ditën, drita me errësirën, po kështu nuk mund të jenë njëlloj trajtimi i këtyre dy llojeve në dynja dhe në ahiret si dhe shpërblimi që do marin nga Zoti.