اِنَّمَآ اَمْرُهٗٓ اِذَآ اَرَادَ شَيْـًٔاۖ اَنْ يَّقُوْلَ لَهٗ كُنْ فَيَكُوْنُ ( يس: ٨٢ )
innamā
إِنَّمَآ
Only
Vetëm
amruhu
أَمْرُهُۥٓ
His Command
urdhri i Tij (është)
idhā
إِذَآ
when
kur
arāda
أَرَادَ
He intends
Ai dëshiron
shayan
شَيْـًٔا
a thing
diçka
an
أَن
that
t'i
yaqūla
يَقُولَ
He says
thotë
lahu
لَهُۥ
to it
asaj
kun
كُن
"Be"
"Ji!
fayakūnu
فَيَكُونُ
and it is
e ajo menjëherë është".
Innamaa amruhooo izaaa araada shai'an ai-yaqoola lahoo kun fa-yakoon (Yāʾ Sīn 36:82)
English Sahih:
His command is only when He intends a thing that He says to it, "Be," and it is. (Ya-Sin [36] : 82)
Sherif Ahmeti:
Kur Ai dëshiron ndonjë send, urdhëri i Tij është vetëm t’i thotë: “Bëhu!” Ai menjëherë bëhet (Ya-Sin [36] : 82)