Le të jenë të kujdesshëm ata (që lënë testament), ashtu sikur do të vepronin po të linin pas pasardhës të paaftë, për të cilët do të druheshin. -
Disa janë të mendimit se kjo këshillë u drejtohet të pranishmëve në momentet kur të sëmurit po i afrohet vdekja dhe i cili mund të tregohet i padrejtë ndaj trashëgimtarëve, duke ua lënë pasurinë të tjerëve, në dëm të trashëgimtarëve të ligjshëm. Pra, Allahu i Lartësuar i porosit të pranishmit që ta këshillojnë të sëmurin që të jetë i drejtë me trashëgiminë, duke mos i kaluar kufijtë e vendosura nga Sheriati. Argument që kjo fjalë u drejtohet njerëzve pranë të sëmurit, dhe jo vetë të sëmurit, është fjala e Allahut të Lartësuar: “...le të thonë fjalë të drejta...”, domethënë, të thonë fjalë që ruajnë drejtësinë, që janë në përputhje me ligjin e Zotit dhe që nuk bien ndesh me zakonet e përgjithshme. Pra, Allahu i Lartësuar i këshillon njerëzit që ndodhen pranë të sëmurit që, nëse shohin se ky i fundit mund të dëmtojë ndonjë nga trashëgimtarët e tij të ligjshëm, t’i kujtojnë atij që të jetë i drejtë dhe të ketë frikë Zotin, sepse kujdesi ndaj fëmijëve dhe trashëgimtarëve të ligjshëm është më i rëndësishëm. Disa janë të mendimit se këto porosi u drejtohen në mënyrë të veçantë njerëzve që u ka ardhur vdekja dhe të cilët kanë në kujdestarinë e tyre jetimë, të paaftë mendërisht, të vegjël apo të tjerë të papërgjegjshëm ligjërisht. Këta këshillohen që të jenë të mëshirshëm dhe të kenë parasysh në lënien e trashëgimisë edhe të dobëtit që kanë nën kujdestari. Kujdesi për ta duhet të jetë në drejtim të çështjeve të dynjasë dhe të fesë së tyre, njëlloj siç do të dëshironin të veprohej nga të tjerët me fëmijët e tyre. Normalisht, kjo ndarje e pasurisë duhet të jetë sipas drejtësisë së Sheriatit dhe jo në kurriz të trashëgimtarëve të tjerë të ligjshëm, pra, të paktën, jo jashtë masës së lejuar nga Sheriati (domethënë, jo më shumë se 1/3 e pasurisë). Çdo veprim duhet të jetë në kuadër të devotshmërisë ndaj Allahut të Lartësuar, prandaj Ai e përforcon dhe e zbukuron porosinë e Tij me fjalët:
Le t’i frikësohen Allahut dhe le të thonë fjalë të drejta. -
Pra, le të kenë frikë Allahun dhe të synojnë plotësimin e porosive të Tij në çdo ndarje pasurie. Ata nuk duhet të cenojnë të drejtën e trashëgimtarëve të ligjshëm, nga njëra anë, dhe duhet të tregojnë mëshirë e mbështetje për të dobëtit që janë nën kujdestarinë e tyre, nga ana tjetër. Të dobëtit nuk duhen shpërfillur, sepse kjo cenon devotshmërinë, por edhe të drejtat e trashëgimtarëve të ligjshëm nuk duhen shkelur, pasi edhe kjo cenon devotshmërinë ndaj Zotit. Pas këtyre porosive të vyera në çështjen e trashëgimisë, Allahu i Lartësuar i kthehet edhe njëherë paralajmërimit për ata që marrin pasurinë e jetimëve pa patur të drejtë. Ai i kërcënon këta njerëz mjaft ashpër, duke thënë: