ஸூரத்துல்ஆல இம்ரான் வசனம் ௧௯௭

مَتَاعٌ قَلِيْلٌ ۗ ثُمَّ مَأْوٰىهُمْ جَهَنَّمُ ۗوَبِئْسَ الْمِهَادُ ( آل عمران: ١٩٧ )

An enjoyment

مَتَٰعٌ

ஓர் இன்பம்

little

قَلِيلٌ

அற்பம்

then

ثُمَّ

பிறகு

their abode

مَأْوَىٰهُمْ

தங்குமிடம் அவர்களுடைய

(is) hell -

جَهَنَّمُۚ

நரகம்

[and] a wretched

وَبِئْسَ

இன்னும் கெட்டது

[the] resting place

ٱلْمِهَادُ

தங்குமிடம்

Mataa'un qaleelun summa maawaahum Jahannam; wa bi'sal mihaad (ʾĀl ʿImrān 3:197)

Abdul Hameed Baqavi:

(இது) அற்ப சுகமாகும். இதற்குப் பின்னர் அவர்கள் தங்குமிடம் நரகம்தான். அது தங்குமிடங்களில் மிகக்கெட்டது.

[It is but] a small enjoyment; then their [final] refuge is Hell, and wretched is the resting place. ([3] Ali 'Imran : 197)

(அது) மிகவும் அற்ப சுகம்; பிறகு அவர்கள் தங்குமிடம் நரகமே யாகும்; (இது) மிகவும் கெட்ட தங்குமிடமும் ஆகும்.