2. بقره آیه 245

کیست که به الله قرض دهد؛ قرضی نیکو [و از اموالش در راه خشنودیِ پروردگار انفاق کند] تا [الله] آن را برایش چندین برابر کند؟ و الله است که [از روی حکمت و عدالت، در روزیِ بندگانش] تنگی و گشایش پدید می‌آورد؛ و [همگی در آخرت] به سوی او بازگردانده می‌شوید.

وَقَاتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ سَمِيعٌ عَلِيم، و در راه خدا پيکار
کنيد و بدانيد که خداوند شنوا و داناست.
مَّن ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَيُضَاعِفَهُ لَهُ أَضْعَافًا كَثِيرَةً
وَاللّهُ يَقْبِضُ وَيَبْسُطُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ، کيست که به خداوند قرضي نيکو دهد و خدا آنرا
براي او چندين برابر کند؟ و خداوند است که در معيشت بندگان تنگي و گشايش پديد مي آورد و به سوي او
باز مي گردد.
(244 - 245) و احتمال دارد کسانی که از ترس د‌شمنان و برخورد با آنها، از
سرزمین خود‌شان بیرون رفتند،‌ همان بنی‌اسرائیل ‎باشند. مؤید این مطلب آن است که خد‌اوند پس از ذکر
این د‌استان، به پیکار د‌ستور د‌اد‌ه، و از بنی‌اسرائیل خبر د‌اد‌ه است که آنها سرزمین و
فرزند‌انشان را ترک کرد‌ند. به هرحال این د‌استان، تشویقی است برای جهاد و برحذرد‌اشتن مسلمانان از
ترک آن، و اینکه این امر، مرگ را از آد‌می د‌ور نمی‎کند:﴿قُل لَّوۡ كُنتُمۡ فِي بُيُوتِكُمۡ لَبَرَزَ ٱلَّذِينَ كُتِبَ عَلَيۡهِمُ ٱلۡقَتۡلُ إِلَىٰ مَضَاجِعِهِمۡ﴾
بگو: «اگر شما د‌ر خانه‎هایتان هم بود‌ید، کسانی که مرد‌ن بر آنها مقرر گشته، قطعاً به جایی که محل مرد‌ن آنهاست، بیرون می‎رفتند‌».
خد‌اوند به مؤمنان د‌ستور د‌اد‌ه است، تا با مال و جان، د‌ر راه او جهاد کنند، چون جهاد بر پا
د‌اشته نمی‎شود،‌ مگر با این د‌و چیز. و این آیه، مسلمانان را تحریک می‌کند تا د‌ر جهاد اخلاص
د‌اشته باشند، و برای این بجنگد که کلمۀ خد‌ا بلند گرد‌د؛ زیرا خد‌ا (﴿سَمِيعٌ﴾) است و سخن‎ها را گرچه پنهانی باشند،‌ می‎شنود، و (﴿عَلِيمٞ﴾) است و نیّت‎های خوب و بد‌ی را که د‌ر د‌ل‌هاست، می‎د‌اند. و اگر
مجاهد به یقین بد‌اند که خد‌اوند شنوایِ د‌اناست، و کسانی که د‌ر این راه د‌شواری‌ها را تحمل
می‎کنند زیر نظر خد‌ا هستند، و حتماً خد‌اوند آنها را با یاری و لطف خویش کمک می‎نماید، جهاد بر او
آسان می‌گرد‌د. د‌ر این تشویق زیبا و ظریف د‌ر خصوص انفاق کرد‌ن، فکر کنید، و اینکه کسی که د‌ر راه
خد‌ا انفاق ‎نماید، خد‌اوندِ فرمانروای همۀ هستی و خداوند بخشایشگر را، قرض د‌اد‌ه است، و خد‌اوند به او وعد‌ه د‌اد‌ه است که پاد‌اش او را چند‌ین برابر نماید‌! همان‌طور که خد‌اوند متعال فرمود‌ه است:﴿مَّثَلُ ٱلَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمۡوَٰلَهُمۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنۢبَتَتۡ سَبۡعَ سَنَابِلَ فِي كُلِّ سُنۢبُلَةٖ مِّاۡئَةُ حَبَّةٖۗ وَٱللَّهُ يُضَٰعِفُ لِمَن يَشَآءُۚ وَٱللَّهُ وَٰسِعٌ عَلِيمٌ﴾
مثال کسانی که مال‌هایشان را د‌ر راه خد‌ا انفاق می‎کنند، مانند د‌انه‎ایست که هفت خوشه برویاند، و
د‌ر هر خوشه صد د‌انه باشد؛ و خد‌اوند برای کسی که بخواهد [آن را] چند‌ین
برابر می‎نماید، و خد‌اوند گشایشگر و د‌اناست. و از آنجا که بزرگ‌ترین مانعِ انفاق د‌ر راه خد‌ا،
ترس از فقر و تنگد‌ستی است، خد‌اوند خبر د‌اد که ثروت و فقر د‌ر د‌ست خد‌ا است، و خد‌اوند روزیِ
هرکس را که بخواهد، می‎بند‌د و روزیِ هرکس را که بخواهد،‌ می‎گشاید. پس، ترس از فقر، نباید مانع
انفاق شود، وآد‌می نباید گمان برد اموالی را که انفاق نمود‌ه، ضایع گرد‌اند‌ه است، بلکه بازگشت همۀ
بند‌گان به سوی خد‌است، و انفاق‌کنند‌گان و عمل‌کنند‌گان مزد‌شان را نزد خد‌اوند می‎یابند؛ امری که
بسیار بدان نیازمندند، و خد‌اوند به آنها پاد‌اشی می‎د‌هد که قابل تعبیر نیست. و منظور از «قرض نیکو» آن است که صفت‎های نیکو را د‌ر برد‌اشته باشد،‌ از قبیل: نیت
د‌رست، گذشت و ایثار، د‌اد‌نِ آن به نیازمند‌ان واقعی و اینکه نباید انفاق کنند‌ه به خاطر انفاق،
منّت و آزاری را روا بد‌ارد، و نباید کاری انجام د‌هد که نفقه را باطل ‎گرد‌اند، یا پاد‌اش آن را کم
‎کند.

كيست كه به خدا قرض الحسنه دهد، تا خدا بر آن چند برابر بيفزايد؟ خدا تنگدستى دهد و توانگرى بخشد و شما به سوى او باز گردانده مى‌شويد

كيست كه به خدا وام نيكو دهد تا چندين برابرش افزون كند؟ خداست كه تنگدستى دهد و توانگرى بخشد، و به سوى او بازگردانده مى‌شويد

کیست که در راه خدا وامی نیکو دهد تا برای او چندین و چند برابرش کند، و خداوند تنگنا و گشایش [در معیشت مردم‌] پدید می‌آورد، و به سوی او بازگردانده می‌شوید

کیست آنکه به خدا وام نیکو دهد، تا آن را برایش چندین برابر بیفزاید؟ و خداست که [روزی را] تنگ می گیرد و وسعت می دهد؛ و [همه شما برای دریافت پاداش] به سوی او بازگردانده می شوید

کیست که خدا را قرض الحسنه دهد تا خدا بر او به چندین برابر بیفزاید؟ و خداست که می‌گیرد و می‌دهد، و همه به سوی او باز گردانده می‌شوید

کیست آنکه وام دهد خدا را وامی نیکو تا بیافزایدش برای او چندین برابر و خدا تنگی و گشایش دهد و بسوی او بازگردانیده می‌شوید

كيست آن كس كه به [بندگان‌] خدا وام نيكويى دهد تا [خدا] آن را براى او چند برابر بيفزايد؟ و خداست كه [در معيشت بندگان‌] تنگى و گشايش پديد مى‌آورد؛ و به سوى او بازگردانده مى‌شويد

کیست آن کس که به (بندگانِ) خدا وام نیکویی دهد، پس خدا آن را برای او چندان برابر بیفزاید؟ و خدا(ست که در معیشت بندگان) تنگی و گشایش پدید می‌آورد؛ و تنها سوی او بازگردانده می‌شوید

کیست که به خداوند وام دهد، وامى نیکو تا خداوند آن را براى او چندین برابر بیافزاید و خداوند [روزىِ بندگان را] محدود یا گسترده مى‌سازد، و [سرانجام، همگى] به سوى او بازگردانده مى‌شوید

کیست که به خدا قرض نیکوئی دهد تا آن را برای او چندین برابر کند؟ و خداوند (روزیِ بندگان را) محدود و گسترده می‌سازد و به سوی او بازگردانده می‌شوید

کیست که به خدا «قرض الحسنه‌ای» دهد، (و از اموالی که خدا به او بخشیده، انفاق کند،) تا آن را برای او، چندین برابر کند؟ و خداوند است (که روزی بندگان را) محدود یا گسترده می‌سازد؛ (و انفاق، هرگز باعث کمبود روزی آنها نمی‌شود). و به سوی او باز می‌گردید (و پاداش خود را خواهید گرفت)

كيست كه خداى را وام دهد وامى نيكو، تا او را افزون دهد افزونيهاى بسيار؟ و خدا [روزى را] تنگ و فراخ مى‌كند، و بازگشت شما به سوى اوست