Skip to main content

اَوَاَمِنَ اَهْلُ الْقُرٰٓى اَنْ يَّأْتِيَهُمْ بَأْسُنَا ضُحًى وَّهُمْ يَلْعَبُوْنَ  ( الأعراف: ٩٨ )

awa-amina
أَوَأَمِنَ
Or felt secure
و آیا ایمن است
ahlu
أَهْلُ
(the) people
مردم
l-qurā
ٱلْقُرَىٰٓ
(of) the cities
شهرها
an
أَن
that
كه
yatiyahum
يَأْتِيَهُم
comes to them
می آید برایشان
basunā
بَأْسُنَا
Our punishment
عذاب ما
ḍuḥan
ضُحًى
(in) daylight
نیمروز
wahum
وَهُمْ
while they
در حالی که ایشان
yalʿabūna
يَلْعَبُونَ
(were) playing?
بازی می کنند

Awa amina ahlul quraaa ai yaatiyahum baasunaa duhanw wa hum yal'aboon

حسین تاجی گله داری:

آیا اهل (این) شهرها (و آبادی‌ها) ایمن هستند از اینکه عذاب ما؛ در روز، هنگامی‌که سرگرم بازی (و امور بیهوده) هستند، به سراغ‌شان بیاید؟!

English Sahih:

Or did the people of the cities feel secure from Our punishment coming to them in the morning while they were at play? (Al-A'raf [7] : 98)

1 Mokhtasar Farsi (Persian)

آیا خود را ایمن دانسته‌اند از اینکه عذاب ما در ابتدای روز درحالی‌که به دنیا سرگرم و غافل هستند آنها را فرا گیرد؟