82. انفطار آیه 19

روزی‌که هیچ کس قادر به انجام کاری برای دیگری نیست؛ و در آن روز، حکم [و فرمان،] از آنِ الله است.

إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ هر آينه نيکوکاران در نعمتند ،
وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ و گناهکاران در جهنم
يَصْلَوْنَهَا يَوْمَ الدِّينِ در روز شمار به جهنم در آيند ،
وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِينَ و از آن غايب نشوند
وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ تو چه مي داني که روز شمار چيست ?
ثُمَّ مَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ باز هم تو چه مي داني که روز شمار چيست ?
يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِّنَفْسٍ شَيْئًا وَالْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ روزي است که کسي براي کس ديگر هيچ کاري نتواند کرد و در آن روز فرمان فرمان خدا باشد.
(13 - 19) (﴿إِنَّ ٱلۡأَبۡرَارَ لَفِي نَعِيمٖ﴾) منظور از نیکان کسانی هستند که حقوق خدا و حقوق بندگانش را به جای می‌آورند، و در اعمال قلبی و اعمالی که توسط اعضا و جوارح انجام می‌شود به نیکوکاری پای‌بند هستند. پس پاداش آنان، نعمت قلبی و روحی و جسمی در دنیا و برزخ و آخرت است. (﴿وَإِنَّ ٱلۡفُجَّارَ﴾) و بدکاران که در ادای حقوق خدا و حقوق بندگانش کوتاهی ورزیده‌اند، و دل و اعمالشان به بدی آلوده است (﴿لَفِي جَحِيمٖ﴾) در دوزخ‌اند. یعنی در دنیا و برزخ و آخرت در عذابی دردناک قرار دارند. (﴿يَصۡلَوۡنَهَا يَوۡمَ ٱلدِّينِ﴾) روزی که جزای اعمال داده می‌شود، آنها به شدت در دوزخ عذاب داده می‌شوند. (﴿وَمَا هُمۡ عَنۡهَا بِغَآئِبِينَ﴾) و هیچ‌گاه از دوزخ بیرون نمی‌آیند، بلکه همواره در آن هستند. (﴿وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ ثُمَّ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ﴾) این بیان هولناک بودن آن روز سخت است؛ روزی که شدت هول و هراس آن عقل‌ها را حیران می‌نماید. (﴿يَوۡمَ لَا تَمۡلِكُ نَفۡسٞ لِّنَفۡسٖ شَيۡ‍ٔٗا﴾) قیامت روزی است که هیچ کسی برای هیچ کسی نمی‌تواند کاری بکند، گرچه خویشاوند و دوست باشد. در آن روز هرکس به خودش مشغول است، و دنبال آزادی و رهایی کسی دیگر نیست. (﴿وَٱلۡأَمۡرُ يَوۡمَئِذٖ لِّلَّهِ﴾) و در آن روز، فرمان، فرمان خداست. پس اوست که میان بندگان داوری می‌نماید، و حق مظلوم را از ظالم و ستمگر می‌گیرد. والله اعلم.
* * *

روزى است كه كسى براى كسى ديگر هيچ كارى نتواند كرد و در آن روز فرمان فرمان خدا باشد

روزى است كه هيچ كس براى كسى اختيار چيزى را ندارد، و حكم در آن روز مخصوص خداست

روزی که هیچ کس، اختیاری در حق هیچ کس ندارد، و در چنین روز کار با خداوند است‌

روزی که کسی از کسی چیزی از عذاب را دفع نمی کند، و در آن روز، فرمان و حکم ویژه خداست

آن روز هیچ کس برای کسی قادر بر هیچ کار نیست و تنها حکم و فرمان در آن روز با خدای یکتاست

روزی که دارا نیست کسی برای کسی چیزی و کار در آن روز خدا را است‌

روزى كه كسى براى كسى هيچ اختيارى ندارد؛ و در آن روز، فرمان از آنِ خداست

روزی را که هیچ‌کس برای کسی هیچ اختیاری ندارد و در آن روز، فرمان تنها از خداست

روزى که هیچ کس براى دیگرى هیچ اختیارى ندارد و در آن روز، فرمان، فرمان خداست

روزی است که هیچ کسی برای هیچ کسی کاری نمی‌تواند بکند و از دست کسی برای کسی کاری ساخته نیست، و در آن روز فرمان، فرمان خدا است و بس، و کارو بار کلّاً بدو واگذار می‌گردد

روزی است که هیچ کس قادر بر انجام کاری به سود دیگری نیست، و همه امور در آن روز از آن خداست

[به ياد آر] روزى كه هيچ كس براى هيچ كس چيزى- بازداشتن عذابى يا رساندن سودى- در توان ندارد، و فرمان در آن روز همه خداى راست