وَحَرَامٌ عَلٰى قَرْيَةٍ اَهْلَكْنٰهَآ اَنَّهُمْ لَا يَرْجِعُوْنَ ( الأنبياء: ٩٥ )
waḥarāmun
وَحَرَٰمٌ
And (there is) prohibition
പാടില്ലാത്തതാണ്
ʿalā qaryatin
عَلَىٰ قَرْيَةٍ
upon a city
ഒരു രാജ്യത്തിനും
ahlaknāhā
أَهْلَكْنَٰهَآ
which We have destroyed
നാമതിനെ നശിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു (അങ്ങിനെയുള്ള)
annahum
أَنَّهُمْ
that they
അവര് ആകുകയെന്നുള്ളതു
lā yarjiʿūna
لَا يَرْجِعُونَ
not will return
അവര് മടങ്ങിവരാതെ (യിരിക്കുക)
Wa haraamun 'alaa qaryatin ahlaknaahaaa annahum laa yarji'oon (al-ʾAnbiyāʾ 21:95)
English Sahih:
And it is prohibited to [the people of] a city which We have destroyed that they will [ever] return (Al-Anbya [21] : 95)
Karakunnu/Elayavoor (കാരകുന്ന് & എളയാവൂര്):
നാമൊരു നാടിനെ നശിപ്പിച്ചാല് അവര് പിന്നെയൊരിക്കലും അവിടേക്ക് തിരിച്ചുവരില്ല; (അല്അമ്പിയാഅ് [21] : 95)
1 Abdul Hameed/Parappoor (അബ്ദുല് ഹമീദ് & പറപ്പൂര്)
നാം നശിപ്പിച്ചുകളഞ്ഞിട്ടുള്ള ഏതൊരു നാട്ടുകാരെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളവും അവര് തിരിച്ചുവരാതിരിക്കുക എന്നത് അസംഭവ്യമാകുന്നു.[1]
[1] ഭൗതികനാശത്തോടെ അവര്ക്കുള്ള ശിക്ഷ അവസാനിക്കുകയില്ല. അവസാനിക്കാത്ത ശിക്ഷ ആസ്വദിക്കാനായി അവര് തിരിച്ചുവിളിക്കപ്പെടുക തന്നെ ചെയ്യും. വേറെയും ചില വ്യാഖ്യാനങ്ങള് ഈ വചനത്തിന് നല്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്.