Skip to main content

وَلَوْ يُؤَاخِذُ اللّٰهُ النَّاسَ بِظُلْمِهِمْ مَّا تَرَكَ عَلَيْهَا مِنْ دَاۤبَّةٍ وَّلٰكِنْ يُّؤَخِّرُهُمْ اِلٰٓى اَجَلٍ مُّسَمًّىۚ فَاِذَا جَاۤءَ اَجَلُهُمْ لَا يَسْتَأْخِرُوْنَ سَاعَةً وَّلَا يَسْتَقْدِمُوْنَ   ( النحل: ٦١ )

walaw
وَلَوْ
And if
E sikur
yuākhidhu
يُؤَاخِذُ
Allah were to seize
t'i ndëshkonte
l-lahu
ٱللَّهُ
Allah were to seize
Allahu
l-nāsa
ٱلنَّاسَ
the mankind
njerëzit
biẓul'mihim
بِظُلْمِهِم
for their wrongdoing
për zullumin e tyre
مَّا
not
nuk
taraka
تَرَكَ
He (would) have left
do të linte
ʿalayhā
عَلَيْهَا
upon it
mbi të (tokë)
min
مِن
any
asnjë
dābbatin
دَآبَّةٍ
moving creature
gjallesë
walākin
وَلَٰكِن
but
mirëpo
yu-akhiruhum
يُؤَخِّرُهُمْ
He defers them
Ai ua shtyen (kohën) atyre
ilā
إِلَىٰٓ
for
deri në
ajalin
أَجَلٍ
a term
një afat
musamman
مُّسَمًّىۖ
appointed
të caktuar.
fa-idhā
فَإِذَا
Then when
E kur
jāa
جَآءَ
comes
të vijë
ajaluhum
أَجَلُهُمْ
their terms
afati i tyre
لَا
not
nuk (mund)
yastakhirūna
يَسْتَـْٔخِرُونَ
they (will) remain behind
ta shtyejnë
sāʿatan
سَاعَةًۖ
an hour
(asnjë) çast
walā
وَلَا
and not
dhe as
yastaqdimūna
يَسْتَقْدِمُونَ
they can advance (it)
ta afrojnë.

Wa law yu'aakhizul laahun naasa bizulminhim maa taraka 'alaihaa min daaabbatinw wa laakiny yu'akhkhiruhum ilaaa ajalim musamman fa izaa jaaa'a ajaluhum laa yastaakhiroona saa'atanw wa laa yastaqdimoon (an-Naḥl 16:61)

English Sahih:

And if Allah were to impose blame on the people for their wrongdoing, He would not have left upon it [i.e., the earth] any creature, but He defers them for a specified term. And when their term has come, they will not remain behind an hour, nor will they precede [it]. (An-Nahl [16] : 61)

Sherif Ahmeti:

Sikur All-llahu t’i dënonte njerëzit (zullumqarë) për shkak të mizorisë së tyre, nuk do të linte mbi të (tokë) asnjë gjallesë, por Ai i lë për më vonë deri në aftin e caktuar, e kur të vijë afati i tyre, për asnjë moment nuk mund ta vonojnë as ta ngutin (An-Nahl [16] : 61)

1 Feti Mehdiu

Sikur All-llahu t’i dënonte njerëzit për krimet e tyre, nuk do të linte asgjë të gjallë në tokë, por Ai i lë deri në një afat të caktuar, e kur vjen afati, për asnjë moment nuk munden as ta vonojnë e as ta shpejtojnë