لَا يَسْمَعُوْنَ حَسِيْسَهَاۚ وَهُمْ فِيْ مَا اشْتَهَتْ اَنْفُسُهُمْ خٰلِدُوْنَ ۚ ( الأنبياء: ١٠٢ )
lā
لَا
Not
Nuk
yasmaʿūna
يَسْمَعُونَ
they will hear
ata (do të) dëgjojnë
ḥasīsahā
حَسِيسَهَاۖ
(the) slightest sound of it
fërfëllimën e tij
wahum
وَهُمْ
and they
dhe ata
fī
فِى
in
në
mā
مَا
what
atë çfarë
ish'tahat
ٱشْتَهَتْ
desire
pëlqejnë
anfusuhum
أَنفُسُهُمْ
their souls
loçkat e tyre
khālidūna
خَٰلِدُونَ
will abide forever
(do të jenë) të gjithmonshëm.
Laa yasma'oona hasee sahaa wa hum fee mash tahat anfusuhum khaalidoon (al-ʾAnbiyāʾ 21:102)
English Sahih:
They will not hear its sound, while they are, in that which their souls desire, abiding eternally. (Al-Anbya [21] : 102)
Sherif Ahmeti:
Ata nuk nuk do të dëgjojnë as zhurmën e tij, dhe ata do të jenë përgjithmonë të kënaqur me atë që e dëshirojnë vetë (Al-Anbya [21] : 102)