Allahu ka blerë prej besimtarëve shpirtin dhe pasurinë e tyre, për t'u dhënë në këmbim Xhenetin. Ata luftojnë në rrugën e Allahut, vrasin dhe vriten. -
Allahu i Lartësuar na tregon për një të vërtetë dhe jep një premtim të sigurt për një tregti të bujshme dhe të mrekullueshme. Allahu pranoi si çmim prej besimtarëve jetën dhe pasurinë e tyre. Në këmbim, Ai u premton Xhenetin, në të cilin ka gjithçka që e dëshiron shpirti dhe që kënaq syrin. Në Xhenet shijohet lumturia në shoqërinë e hyrive të mrekullueshme, në vendbanime të larta e të hijshme. Sipas tregtisë, besimtarët ofrojnë shpirtin dhe pasuritë e tyre në luftën kundër armiqve të fesë së Zotit, me qëllimin për të lartësuar fjalën e Tij. Ata luftojnë në rrugën e Zotit, ku vrasin dhe vriten. Kjo tregti është siguruar nga Zoti me shumë përforcues:
Ky është një premtim i vërtetë i përmendur në Teurat, Ungjill e Kur'an. -
Këta janë librat më të zgjedhur të Zotit, njëkohësisht më të lartët dhe të rëndësishmit që janë sjellë në botë. Ata janë librat më të kompletuar, që janë sjellë nga profetët më të zgjedhur. Të gjithë ata janë unanimë për këtë premtim të vërtetë.
E kush është mbajtës më i sigurt i premtimit sesa Allahu? Atëherë, gëzojuni tregtisë që e keni bërë me Të! - Gëzohuni, o besimtarë, për këtë tregti që bëni me Zotin tuaj! Gëzohuni vetë dhe përgëzoni njëri-tjetrin!
Ky është suksesi më i madh. -
Nuk ka sukses më të madh sesa ky, sepse ai garanton lumturinë e përjetshme dhe mirësitë e pafundme. Por mbi të gjitha, ai garanton kënaqësinë e Allahut, e cila është më e madhe se çdo mirësi e Xhenetit. Nëse dëshiron të dish madhështinë e këtij çmimi të ofruar, mjafton të kuptosh që blerësi është vetë Allahu Krenar dhe i Lartësuar. Allahu di të shpërblejë me çmimin më të mirë, me Xhenetin e mirësive të pafundme. Por edhe çmimi i ofruar nga besimtarët është gjëja më e vyer për njeriun: jeta dhe pasuria e tyre. Pastaj shiko se me dorën e kujt u nënshkrua ky pakt madhështor. Ai është më i nderuari dhe i zgjedhuri i profetëve, që e solli këtë pakt të shkruar në librat më të mëdhenj të shpallur nga Zoti.[1]
[1] Nje ftesë madhështore. Vallahi, ftuesi për në rrugën e Allahut dhe për në atdheun e paqes, i lëvizi shpirtrat e paepur dhe ambiciet e vullnet-çeliktëve. Të vëmendshmit e dëgjuan zërin e thirrësit në iman. Allahu i Madhëruar bëri të dëgjojnë ata që ishin “të gjallë”. Ky dëgjim, i bëri të brofin për të udhëtuar drejt vendbanimit të të mirëve. Ky zë është gjithmonë udhërrfyes përgjatë këtij udhëtimi, dhe nuk i lë të qëndrojnë askund tjetër, përveç Atdheut të prehjes dhe qetësisë. Ky zë thotë: “Allahu i Madhëruar e garanton dhe i jep shpërblim të madh atij që del për në rrugën e Allahut!
- Kush del nga shtëpia e tij vetëm në shenjë besimi ndaj Meje dhe i nxitur nga pranimi e miratimi i profetëve të Mi, e garantoj se, ose do ta kthej me fitore për të shijuar shpërblimin dhe plaçkën e luftës, ose do ta fus në Xhenet”. Në vazhdim të këtij hadithi Profeti a.s. ka thënë: “Sikur të mos e rëndoja umetin tim, nuk kisha për të lënë asnjë ekspeditë luftarake pa marrë pjesë. Dhe do të dëshiroja të vritesha në rrugën e Allahut, pastaj të ngjallesha përsëri, pastaj të vritesha, pastaj të ngjallesha, pastaj të vritesha përsëri!”
- Ai ka thënë gjithashtu: “Luftëtari në rrugën e Allahut është si ai që agjëron ditën dhe qëndron natën në këmbë duke u falur e duke lexuar ajetet e Allahut të Lartësuar, i cili vazhdon pa plogështi e pa u shkëputur të agjërojë e të falet derisa luftëtari në rrugën e Allahut të kthehet nga lufta”.
- Allahu i Madhëruar e ka garantuar muxhahidin në rrugën e Allahut, që, nëse ia merr shpirtin, Ai do ta fusë në Xhenet, e nëse jo, Ai do ta kthejë shëndoshë e mirë së bashku me shpërblimin (e madh) dhe plaçkën e luftës.
- Profeti ka thënë gjithashtu: “Një vajtje, ose një ardhje në rrugë të Allahut është më e mirë sesa e gjithë dynjaja e ç’ka në të.”
Thotë Profeti a.s., duke përcjellë prej Zotit të Lartësuar: “Çdonjë nga adhuruesit e Mi që del në rrugën e Allahut si luftëtar, me qëllim për të kërkuar kënaqësinë Time, Unë e garantoj se, nëse e kthej gjallë, do ta kthej për të shijuar shpërblimin ose plaçkën e luftës; e nëse nuk e kthej (d.m.th. ia marr shpirtin), Unë kam për t’ia mbuluar të metat, do ta mëshiroj dhe do ta fus në Xhenet.”
- Profeti a.s ka thënë: “Luftoni në rrugë të Allahut! Të jeni të sigurt se xhihadi në rrugën e Allahut të Lartësuar është një prej portave të Xhenetit. Allahu i Madhëruar nëpërmjet xhihadit të çliron prej çdo ankthi dhe trishtimi.”
- Ose: “Unë jam garantuesi i çdokujt që më beson, që i dorëzohet Zotit si musliman dhe që emigron (në rrugë të Allahut), për një shtëpi në rrethinat e Xhenetit dhe për një shtëpi në mes të tij. Unë garantoj çdonjë që më beson, që i dorëzohet Allahut, që lufton në rrugë të Allahut, për një shtëpi në rrethinat e Xhenetit, për një shtëpi në mes të Xhenetit, dhe për një shtëpi në ndërtesat më të larta të tij. Të jeni të sigurt se kush i bën këto, kurdo dhe kudo të vdesë, ai nuk ka lënë pa marrë asnjë mirësi që ka kërkuar dhe nuk ka lënë asnjë të keqe pa i shpëtuar.”
- Ose: “Çdo musliman që lufton në rrugën e Allahut – qoftë edhe për një kohë të shkurtër (sa intervali mes dy mjeljeve që i bëhen devesë), është bërë detyrë futja e tij në Xhenet.”
- Ose: “Është e sigurt se në Xhenet ekzistojnë njëqind nivele, të cilat Allahu i Madhëruar i ka përgatitur vetëm për muxhahidët në rrugën e Allahut. Hapësira mes dy niveleve është si hapësira mes qiellit e tokës. Nëse i kërkoni Allahut, kërkojini Firdeusin. Ai është Xheneti më në qendër dhe më i lartë. Mbi të është Arshi i të Mëshirshmit dhe prej tij burojnë e shpërthejnë lumenjtë e Xhenetit.”
- Profeti a.s. i ka thënë Ebi Seidit: “Kush kënaqet me Allahun si Zotin e tij, me Islamin si fenë e tij, dhe me Muhamedin a.s. si Profetin e tij (të cilin e pason), futja në Xhenet është bërë detyrë e pashmangshme për të.” Ebu Seidi, i habitur dhe i kënaqur nga ajo që dëgjoi, i thotë Profetit a.s.: “Pa ma thuaj përsëri, o i Dërguari i Allahut!” Profeti a.s. ia përsëriti dhe pastaj shtoi: “Por ekziston edhe diçka, me anë të së cilës Allahu i Madhëruar e lartëson adhuruesin e Tij njëqind grada në Xhenet. Lartësia mes çdo dy gradave është si ajo mes qiellit dhe tokës.” Ebu Seidi e pyet: “E çfarë është ajo, o i Dërguari i Allahut?” Ai përgjigjet: “Xhihadi në rrugën e Allahut.”
- Thotë Profeti a.s.: “Kush i fal në rrugën e Allahut nga dy gjëra prej çfardolloj malli (si: dy deve, dy kuaj, etj.), atë do ta ftojnë portierët e Xhenetit, rojet e çdo porte, duke i thënë (me butësi dhe dhembsuri): “Ej, o filan! Eja, urdhëro!” Kush ka falur namaz shumë, do të ftohet nga Porta e Namazit; kush ka qenë luftëtar, do të thirret nga Porta e Xhihadit; kush ka dhënë sadaka, do të thirret nga Porta e Sadakasë; kush ka agjëruar shumë, do të ftohet prej Portës së Rejjanit.” Foli Ebu Bekri: “U flijofshin në vendin tënd, nëna dhe babai im, o i Dërguari i Zotit! Përderisa njeriu ftohet të hyjë në xhenet nga njëra prej atyre portave, s’ka nevojë të ftohet nga të gjitha për të hyrë, por a do të ketë ndonjë që do të ftohet prej të gjitha atyre portave?” Profeti a.s. i përgjigjet: “ Po! Dhe shpresoj që ti të jesh prej tyre.”
- Profeti a.s. ka thënë: “Kush shpenzon tepricën e pasurisë në rrugë të Allahut, do të shpërblehet shtatëqindfish. Ai që shpenzon për veten e familjen e tij, ose viziton një të sëmurë, apo largon një pengesë nga rruga, e mira do t’i shpërblehet dhjetëfish. Agjërimi është mburojë, që të mbron përderisa nuk e cënon me përgojim. Për atë që Allahu e sprovon në trupin e tij, kjo sprovë do të jetë pastruese nga gjynahet.”
Ibn Maxhe sjell hadithin: “Kush dërgon një shpenzim për në rrugën e Allahut, duke qëndruar në shtëpi të vet, për çdo dirhem të shpenzuar ka si shpërblim shtatëqind të tjerë. Kurse ai që shkon edhe vetë në luftë, përveç shpenzimit, për çdo derhem shpërblehet me shtatëqind mijë dirhemë të tjerë.” Pastaj Profeti a.s. lexoi ajetin 261 të sures Bekare: “Dhe Allahu ia shumëfishon atij që dëshiron.”93 Ose: “Ai që ndihmon një luftëtar në rrugën e Allahut, një të falimentuar të zhytur në borxhe, ose një skllav që kërkon të blejë lirinë e tij, ka për të qenë nën hijen e Allahut atë Ditë që nuk ka hije tjetër veç hijes së Tij.”93 Gjithashtu: “Atë që i janë pluhurosur këmbët në rrugë të Allahut, Allahu i Madhëruar ia ka bërë haram zjarrit të Xhehenemit.” Ose: “Nuk ka mundësi të gjenden së bashku koprracia dhe imani në zemrën e një burri; as pluhuri i rrugës së Allahut dhe tymi i Xhehenemit nuk mund të bashkohen te fytyra e një adhuruesi të vetëm.” Sipas ca dëshmive të tjera, thuhet: “…në zemrën e një njeriu”, ose “…në brendësinë e një njeriu”, ose: “…në hundën e një muslimani.”
- Në një hadith, që e sjell imam Ahmedi, thuhet: “Këmbët që pluhurosën në rrugën e Allahut qoftë edhe një orë të vetme, i bëhen të ndaluara zjarrit të Xhehenemit (që t’i djegë).”
- Përsëri imam Ahmedi sjell thënien e Profetit a.s.: “Allahu i Madhëruar nuk lejon që të bashkohen tek i njëjti person, pluhuri i rrugës së Allahut dhe tymi i Xhehenemit.Trupin e atij të cilit i pluhurosen këmbët në rrugën e Allahut të Madhëruar, ia ka bërë haram zjarrit të Xhehenemit (që ta djegë). Ai që agjëron një ditë në rrugën e Allahut, Ai ka për t’ia larguar zjarrin prej tij në një distancë prej një mijë vjetësh, të llogaritur me ecjen nxitimthi të një kalorësi. Ai që merr një plagë të vetme në rrugë të Allahut, ka për të marrë vulën e dëshmorëve. Ai do të ketë një dritë në Ditën e Gjykimit. Ngjyra e plagës së tij do të jetë ngjyrë shafrani, kurse era e saj do të jetë erë misku. Me anë të saj do të njohin të parët dhe të mbramët, të cilët do të thonë për të: filani ka vulën (shenjën) e dëshmorëve. E kush lufton në rrugën e Allahut të Madhëruar, qoftë edhe për një kohë të shkurtër (aq sa mes dy mjeljesh të devesë), është bërë detyrë futja e tij në Xhenet.”
- Ibn Maxhe sjell një fjalë të Profetit a.s.: “Kush del njëherë të vetme në rrugën e Allahut, ai, aq sa pluhur i ka rënë në trup, aq do ta ketë si misk Ditën e Gjykimit.”
- Imam Ahmedi sjell një hadith tjetër: “Nuk ka ndonjë, zemra e të cilit ka shijuar pluhurin në rrugën e Allahut, dhe që Allahu të mos e ketë bërë të ndaluar hyrjen e tij në Zjarr.”
- Profeti a.s. ka thënë: “Vigjilimi një natë të vetme në rrugën e Allahut, është më i mirë se dynjaja dhe gjithçka që përmban ajo.” Ose: “Qëndrimi roje një natë dhe një ditë është më i mirë se agjërimi dhe falja e namazit për një muaj rresht. Nëse vdes, puna të cilën ishte ushtruar (që zakonisht) ta punonte, ka për t’iu regjistruar vazhdimisht (deri në Ditën e Gjykimit sikur të punonte i gjallë). Atij ka për t’iu dhuruar rizku dhe ka për të qenë i sigurt prej fitnes sprovës së varrit.” Ose: “Çdokujt që vdes, i vuloset puna (me vdekjen e tij), përveç atij që vdes duke vigjiluar në rrugën e Allahut. Atij do të vazhdojë t’i kultivohet e rritet puna e tij, deri në Ditën e Gjykimit dhe do të fitojë ruajtje dhe sigurim prej sprovës së varrit.” Ose: “Qëndrimi roje një ditë në rrugën e Allahut është më i mirë se një mijë ditë të tjera të shfrytëzuara në ndonjë vepër tjetër, që i përket niveleve të besimit.”
- Përmend Ibn Maxhe një hadith: “Kush vigjilon një natë në rrugën e Allahut, është njëlloj për të sikur të kalonte një mijë net duke u falur dhe duke agjëruar”.
- Thotë Profeti a.s.: “Qëndrueshmëria juaj në rrugën e Allahut (duke luftuar), është më e mirë se adhurimi që mund të kryeni në familjet tuaja për gjashtëdhjetë vjet rresht. A nuk doni që Allahu t’ju falë dhe të hyni në Xhenet? Luftoni pra, në rrugën e Allahut! Atij që lufton në rrugën e Allahut qoftë edhe për një kohë të shkurtër (sa koha mes dy mjeljeve të devesë), i është bërë detyrë futja në Xhenet.”
- Imam Ahmedi sjell prej Profetit a.s.: “Kush bën roje tri ditë në ndonjë breg të muslimanëve, do të konsiderohet i barabartë me vigjilimin e tij për një vit.”93 Gjithashtu: “Qëndrimi roje gjatë një nate në rrugën e Allahut është më i mirë se kalimi i një mijë netëve të tjera duke u falur dhe duke agjëruar ditët e tyre.”93 Ose: “Zjarri e ka të ndaluar të djegë ata sy që lotojnë nga frika prej Allahut, e ka të ndaluar të djegë ata sy që kanë gdhirë pa gjumë në rrugën e Allahut të Madhëruar.”
- Imam Ahmedi shënon hadithin e Profetit a.s.: “Kush ruan në rrugën e Allahut prapavijën e muslimanëve vullnetarisht, pa qenë i detyruar nga udhëheqësi, nuk ka për ta parë Zjarrin me sytë e tij, veçse shumë pak (shkurt), se Allahu i Madhëruar thotë: “ Pa dyshim që të gjithë ju do të kaloni pranë tij (Zjarrit).”
- Profeti a.s. iu drejtua një burri, i cili qëndroi gjithë natën mbi kalin e tij për të ruajtur muslimanët, dhe që zbriti nga kali veçse për namaz ose për nevojat fiziologjike, dhe i thotë: “E bëre të detyrueshme futjen tënde në Xhenet. Të mjafton kjo si vepër e mirë (për hyrjen në Xhenet, edhe sikur të mbyllej puna jote me kaq).”
- Profeti a.s. ka thënë gjithashtu: “Kush qëllon trupin e një qafiri me një shigjetë në rrugën e Allahut, ka merituar një gradë në Xhenet.” Ose: “Kush gjuan qoftë edhe një shigjetë të vetme në rrugën e Allahut, kjo është e barasvlefshme me lirimin e një robi. Atij që i del qoftë edhe një thinjë e vetme në rrugë të Allahut, kjo do të jetë dritë për të në Ditën e Gjykimit.”93 Te Nesaiu, grada e përmendur në hadithin paraardhës është shpjeguar se përfshin një distancë prej njëqind vjetësh.
- Thotë Profeti a.s.: “Allahu i Madhëruar fut në Xhenet për hir të një shigjete, tre persona: Prodhuesin e saj, i cili e ka paramenduar shpërblimin e Allahut për këtë vepër; atë që ia afron harkëtarit për ta gjuajtur dhe atë që e gjuan shigjetën. Mësoni të gjuani dhe të kalëroni, por të mësoni gjuajtjen është me dashur për mua sesa mësimi i kalërimit. Çdo vepër e robit, të cilën ai e bën si argëtim, është e kotë, e pavlefshme, përveç praktikimit të gjuajtjes me harkun e tij, kalërimit dhe stërvitjes së kalit të tij, dhe argëtimit të tij me gruan e vet. Ai të cilit Allahu ia ka mësuar gjuajtjen me shigjetë, por e braktis atë, duke e shpërfillur, nuk ka treguar aspak mirënjohje për këtë mirësi.” Këtë hadith e sjell Imam Ahmedi dhe hartuesit e tjerë të Syneneve.93 Ndërsa Ibn Maxhe transmeton: “Kush e ka mësuar gjuajtjen me hark, dhe pastaj e braktis atë, ka shkelur bindjen ndaj meje.”
- Imam Ahmedi shënon se një burrë i ka thënë Profetit a.s.: “Më këshillo!” Profeti a.s. i është përgjigjur: “Të këshilloj të jesh i devotshëm ndaj Allahut; pa dyshim, ky është themeli i çdo çështjeje. Të këshilloj të zhvillosh xhihad. Xhihadi është murgëria e Islamit. Të këshilloj që të përkujtosh shpesh Allahun (të bësh dhikër) dhe të lexosh Kuranin; të jesh i sigurt se këto dy vepra (leximi i Kuranitdhe dhikri) janë lumturi e mëshirë për ty në qiell dhe famë për ty në tokë.”
- Ka thënë Profeti a.s.: “Pika kulminante e Islamit është xhihadi.” Ose: “Tre persona, Allahu i Madhëruar pa dyshim që ka për t’i ndihmuar: luftëtarin në rrugë të Allahut, skllavin që kërkon të blejë lirinë e tij dhe atë që martohet për të ruajtur nderin e tij.”93 Ose: “Kush vdes pa luftuar në rrugën e Allahut dhe pa e dëshiruar a ëndërruar diçka të tillë, ka vdekur me një cilësi hipokriti.”
- Ebu Daudi përmend në një hadith të Profetit a.s.: “Atë që nuk lufton në rrugën e Allahut, apo nuk përgatit një luftëtar në rrugë të Allahut apo që nuk përkujdeset për familjen e luftëtarit që ka dalë të luftojë në këtë rrugë, Allahu ka për ta goditur me një fatkeqësi shkatërruese e të beftë, para se të vijë Kijameti.”
- Profeti a.s. ka thënë: “Kur njerëzit të tregohen koprracë me dinarin dhe dirhemin, kur të praktikojnë shitblerjen e quajtur “bejul aineti”, e kur të shkojnë pas bishtave të lopëve (duke u marrë me bujqësi e blegtori në rastin kur kjo bëhet shkak për lënien e xhihadit dhe të detyrave fetare) dhe ta kenë braktisur xhihadin në rrugën e Allahut, Ai ka për t’i goditur ata me një bela, e nuk ka për t’ua larguar derisa t’i rikthehen fesë së tyre.”
- Ibn Maxhe sjell një hadith të Profetit a.s.: “Kush paraqitet në takimin me Allahun Krenar dhe të Lartësuar pa asnjë gjurmë (si plagë, pluhurosje, lodhje fizike, shpenzim pasurie, përgatitje të kushteve të luftës, prodhim dhe pjisje me armë për luftë etj.) në rrugë të Allahut, do të paraqitet i mangët.”
- Allahu i Madhëruar thotë: Shpenzojeni pasurinë në rrugën e Allahut dhe mos e çoni veten tuaj në shkatërrim, por bëni të mira; Allahu me të vërtetë i do bamirësit.” “(Bekare 195). Ebu Ejub el Ensari, kur ka folur për këtë ajet, ka shpjeguar se: “të çosh veten drejt shkatërrimit” këtu nënkupton lënien e xhihadit.
- Është përcjellë saktësisht prej Profetit a.s., se ka thënë: “Portat e Xhenetit janë nën hijen e shpatave.” Gjithashtu: “Kush lufton që fjala e Allahut të jetë më e larta, ai është në rrugë të Allahut.” Ose: “Është e sigurt se Zjarri do të djegë fillimisht dijetarët, shpenzuesit dhe të vrarët në xhihad, që i kanë kryer këto veprat të tyre thjesht për sy të njerëzve.”
- Prej Profetit a.s. vjen dhe hadithi tjetër i saktë: “Kush zhvillon xhihad duke kërkuar kënaqësinë e plaçkën e kësaj dynjaje, nuk ka shpërblim.” Gjithashtu Profeti a.s. i ka thënë Abdullah Ibn Amrit: “Nëse lufton duke bëre durim dhe duke shpresuar shpërblimin, Allahu i Madhëruar ka për të të ringjallur si durimtar dhe si shpresues i shpërblimit! Nëse lufton për syfaqësi e për të fituar sa më shumë lëvdata, si i tillë do të ringjallesh. O Abdullah Ibn Amër! Në ç’gjendje të luftosh a të vritesh, në të tillë gjendje do të të ringjallë Allahu i Lartësuar.” Zadul mead vëll 3.