37. صافات آیه 166

و بی‌تردید، ماییم که تسبیح‌گوی [او] هستیم».

وَمَا مِنَّا إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَّعْلُومٌ؛ و هيچ کس از ما نيست مگر آنکه جايي معين دارد.
وَإِنَّا لَنَحْنُ الصَّافُّونَ؛ هر آينه ما صف ، زدگانيم.
وَإِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ؛ و هر آينه ما تسبيح گويندگانيم.
(164 - 166) در اینجا برائت و پاکی فرشتگان از آنچه مشرکان دربارۀ آنها گفته بودند بیان شده است. و اینکه آنها بندگان خدا هستند، و به اندازۀ یک چشم به هم زدن نافرمانی خدا را نمی‌کنند، و هر یک از آنها مقام و کار مشخّصی دارد که خداوند او را به آن فرمان داده است، واو از آن فراتر نمی‌رود، و آنها هیچ اختیاری از خود ندارند. (﴿وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلصَّآفُّونَ﴾) و ما در اطاعت خدا و خدمت به او به صف ایستاده‌ایم. (﴿وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡمُسَبِّحُونَ﴾) و ما جملگی به تسبیح و منزّه دانستن خداوند از همۀ آنچه که شایستۀ کبریای او نیست، مشغولیم. پس با این اوصافی که دارند، چگونه شایسته‌اند که شریکان خدا باشند؟! پاک است خداوند و بسی برتر و منزّه است از آنچه مشرکان می‌گویند.

و هر آينه ما تسبيح‌گويندگانيم

و بى‌ترديد ما جملگى تسبيح گويان او هستيم

و ماییم که تسبیح گویانیم‌

و ما خود تسبیح کنندگانیم

و دایم به تسبیح و ستایش او مشغولیم

و همانا مائیم تسبیح‌کنندگان‌

و ماييم كه خود تسبيح‌گويانيم

و همانا ما، خودهامان همواره تسبیح‌گویانیم

و ماییم که تسبیح‌گوى هستیم.»

و ما جملگی، به تسبیح و تقدیس خدا مشغولیم (و ستایشگران ایزد بیچونیم)

و ما همه تسبیح‌گوی او هستیم

و همانا ماييم تسبيح‌گويان