وَلَوْ نَشَاۤءُ لَطَمَسْنَا عَلٰٓى اَعْيُنِهِمْ فَاسْتَبَقُوا الصِّرَاطَ فَاَنّٰى يُبْصِرُوْنَ ( يس: ٦٦ )
Wa law nashaaa'u lata masna 'alaaa aiyunihim fasta baqus-siraata fa-annaa yubsiroon (Yāʾ Sīn 36:66)
English Sahih:
And if We willed, We could have obliterated their eyes, and they would race to [find] the path, and how could they see? (Ya-Sin [36] : 66)
Karakunnu/Elayavoor (കാരകുന്ന് & എളയാവൂര്):
നാം ഇച്ഛിച്ചിരുന്നെങ്കില് അവരുടെ കണ്ണുകളെത്തന്നെ നാം മായ്ച്ചുകളയുമായിരുന്നു. അപ്പോഴവര് വഴിയിലൂടെ മുന്നോട്ട് കുതിക്കാന് നോക്കും. എന്നാല് അവരെങ്ങനെ വഴി കാണാനാണ്? (യാസീന് [36] : 66)
1 Abdul Hameed/Parappoor (അബ്ദുല് ഹമീദ് & പറപ്പൂര്)
നാം ഉദ്ദേശിച്ചിരുന്നെങ്കില് അവരുടെ കണ്ണുകളെ നാം തുടച്ചുനീക്കുമായിരുന്നു.[1] എന്നിട്ടും പാതയിലൂടെ മുന്നോട്ട് നീങ്ങാന് അവര് ശ്രമിച്ചേനെ. എന്നാല് അവര്ക്കെങ്ങനെ കാണാന് കഴിയും?
[1] തങ്ങള് നിഷേധത്തിലേര്പ്പെട്ടിട്ടും റബ്ബ് എന്തുകൊണ്ട് ശിക്ഷിക്കുന്നില്ലെന്ന് പലരും ചോദിക്കാറുണ്ട്. മനുഷ്യനെ സ്തബ്ധനാക്കിക്കളയുന്ന ശിക്ഷകള് ഇഹലോകത്തുവെച്ചു തന്നെ നല്കാന് അല്ലാഹുവിന് കഴിയും. പക്ഷേ സജ്ജനങ്ങള്ക്കും ദുര്ജനങ്ങള്ക്കും ഒരുപോലെ ഇഹലോകത്ത് ഒരു പരിധിവരെ പ്രവര്ത്തനസ്വാതന്ത്ര്യം നല്കുക എന്ന നയമാണ് അല്ലാഹു സ്വീകരിച്ചിട്ടുള്ളത്.