وَمَا مَنَعَ النَّاسَ اَنْ يُّؤْمِنُوْٓا اِذْ جَاۤءَهُمُ الْهُدٰٓى اِلَّآ اَنْ قَالُوْٓا اَبَعَثَ اللّٰهُ بَشَرًا رَّسُوْلًا ( الإسراء: ٩٤ )
wamā
وَمَا
And what
Dhe nuk
manaʿa
مَنَعَ
prevented
i pengoi
l-nāsa
ٱلنَّاسَ
the people
njerëzit
an
أَن
that
që të
yu'minū
يُؤْمِنُوٓا۟
they believe
besojnë
idh
إِذْ
when
kur
jāahumu
جَآءَهُمُ
came to them
u erdhi atyre
l-hudā
ٱلْهُدَىٰٓ
the guidance
udhëzimi
illā
إِلَّآ
except
përveçse
an
أَن
that
që
qālū
قَالُوٓا۟
they said
ata thanë
abaʿatha
أَبَعَثَ
"Has Allah sent
"A dërgoi
l-lahu
ٱللَّهُ
"Has Allah sent
Allahu
basharan
بَشَرًا
a human
një njeri
rasūlan
رَّسُولًا
Messenger?"
të dërguar?"
Wa maa mana'an naasa any yu'minooo iz jaaa'ahumul hudaaa illaaa an qaalooo aba'asal laahu basharar Rasoolaa (al-ʾIsrāʾ 17:94)
English Sahih:
And what prevented the people from believing when guidance came to them except that they said, "Has Allah sent a human messenger?" (Al-Isra [17] : 94)
Sherif Ahmeti:
Po njerëzit nuk i pengojnë tjetër që të besojnë, kur u erdhi atyre shpallja, vetëm se thoshin: “A thua All-llahu dërgoi njerin pejgamberë!” (Al-Isra [17] : 94)