هُنَالِكَ دَعَا زَكَرِيَّا رَبَّهٗ ۚ قَالَ رَبِّ هَبْ لِيْ مِنْ لَّدُنْكَ ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً ۚ اِنَّكَ سَمِيْعُ الدُّعَاۤءِ ( آل عمران: ٣٨ )
hunālika
هُنَالِكَ
There only
Pikërisht atëherë
daʿā
دَعَا
invoked
iu lut
zakariyyā
زَكَرِيَّا
Zakariya
Zekerija
rabbahu
رَبَّهُۥۖ
his Lord
Zotit të Tij
qāla
قَالَ
he said
tha
rabbi
رَبِّ
"My Lord
"Zoti im
hab
هَبْ
grant
dhuro
lī
لِى
[for] me
për mua
min
مِن
from
nga
ladunka
لَّدُنكَ
Yourself
Vetja jote
dhurriyyatan
ذُرِّيَّةً
offspring
pasardhës
ṭayyibatan
طَيِّبَةًۖ
pure
të mirë
innaka
إِنَّكَ
Indeed, You
vërtet Ti
samīʿu
سَمِيعُ
(are) All-Hearer
(je) Gjithëdëgjues
l-duʿāi
ٱلدُّعَآءِ
(of) the prayer
i lutjes "
Hunaaalika da'aa Zakariyyaa Rabbahoo qaala Rabbi hab lee mil ladunka zurriyyatan taiyibatan innaka samee'ud du'aaa' (ʾĀl ʿImrān 3:38)
English Sahih:
At that, Zechariah called upon his Lord, saying, "My Lord, grant me from Yourself a good offspring. Indeed, You are the Hearer of supplication." (Ali 'Imran [3] : 38)
Sherif Ahmeti:
Aty në atë moment Zekirjaja e lut Zotin e tij e thotë: “Zoti im, falma edhe mua nga ana juaj një ppasardhës (fëmijë) të mirë, vërtet, Ti je dëgjues i lutjes” (Ali 'Imran [3] : 38)